Ибни Пајко

Ибни Пајко (турски: İbn i Payko) — старо скопско маало.

     Местоположба на маалото во рамките на Скопје во 1899 година.

Местоположба

Најголемото маало во Скопје било сместено на левиот брег од реката Вардар, а било поврзано диретно со Камениот мост. До него поминувал и патот кон чаршијата. Западно од него се наоѓало Еврејското маало, на север се наоѓале чаршијата и маалото Ине Бег, додека пак на исток од него се наоѓало маалото Јигит Паша.

Историја

Даут Пашин Амам - дел од маалото Ибни Пајко

Според опширните османлиски дефтери за населението на Скопската Каза од 1832/33 година, маалото било мешано со христијанско и муслиманско население. Имено, имало 113 христијански и 51 муслиманско домаќинство. Биле забележани 268 мажи христијани со 31 новороденче и 92 мажи муслимани со 17 новороденчиња. Освен тоа, биле забележани и 13 мажи христијани и 29 мажи муслимани коишто скоро се доселиле во маалото. Се проценува дека во тој период маалото имало 900 жители, што го правело да биде најголемо во градот.

Сегашност

Современ поглед кон влезот на маалото.

Денес маалото е наполно урбанизирано и нема трага од некогашните куќи. Ова маало особено има претрпено промени со проектот Скопје 2014. Во неговите некогашни граници се наоѓаат многу институции, меѓу кои: Државен архив на РСМ, Уставниот суд на Македонија, Палата Света Лидија - АЕК, Археолошки музеј на РСМ, Јавното обвинителство на Македонија, МНР, Национална опера и балет, Национална Филхармонија, Факулетот за музичка уметност, ДМБУЦ “Илија Николовски-Луј”, Министерство за транспорт и врски, Националната галерија “Даут-пашин амам”, Управа за водење на матичните книги на Република Македонија, како и различни споменици.

Парк Ибни Пајко.

Исто така во средина се наоѓа и паркот “Ибни Пајко”, како и плоштадите “Мајка Тереза”, .“Скендербег”.