Герман (охридски патријарх)
Герман (или Гаврил) — охридски патријарх, поглавар на Охридската патријаршија кон крајот на X век, за време на Самоиловото Царство. Бил мошне близок пријател со царското семејство и се смета дека во негова чест Самоил го нарекол својот првороден син-престолонаследник, идниот цар Гаврил Радомир.[1]
| Герман | |
|---|---|
| Ракоположен | 970-ти |
| Службата завршила | о. 1000 |
| Претходник | Климент Охридски |
| Наследник | Никола I |
| Лични податоци | |
| Роден | X век |
| Починал | о. 1000 |
Се претпоставува дека е избран за патријарх во 970-тите години. Според Диканжовиот список, седиштето му било во Воден, а подоцна во Преспа. Според бугарскиот историчар Димитар Цухлев, Герман бил избран за патријарх во Средец и првично престојувал во тој град, но Иван Снегаров, водејќи се според хрисовул на царот Василиј II, вели дека по напуштањето на Воден и и пред конечното останување во Преспа, патријархот извесно време живеел во Меглен.
Герман ја возглавувал црквата на Самоиловото Царство. Во негово време (во 983 или 985 г.) од Лариса во Преспа се пренесени моштите на св. Ахил и се положени во катедралниот храм подигнат во негова чест, на истоимениот остров. Меѓу 989 и 992 г. Цар Самуил и патријархот Герман ги пренеле моштите на св. Јован Рилски во Средец.
Патријархот Герман починал во Преспа околу 1000 г.[2] и е погребан во храмот црквата „Св. Герман“ во истоименото преспанско/леринско село[3], подоцна прогласена за епископска црква.
Според месното предание во преспанското село Герман, името на селото и неговат црква „Св. Герман“ се поврзува со охридскиот патријарх Герман.[2]
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ Ристовски, Блаже, уред. (2009). „Герман“. Македонска енциклопедија. , книга I (А-Љ). Скопје: МАНУ. стр. 353. Text "series " ignored (help)
- ↑ 2,0 2,1 Снегаров, Иван (1995) [1924]. История на Охридската архиепископия, т.1 (Второ фототипно издание. изд.). София: Академично издателство „Марин Дринов“. стр. 26–27. no-break space character во
|pages=во положба 3 (help) - ↑ „Ралица Байтазова, Историческите паметници на остров Св. Ахилий, Арх и Арт, 20 септември 2007 г.“. Архивирано од изворникот на 2015-05-09. Посетено на 2020-12-02.