Бренди
Бренди е жесток алкохолен пијалок кој се добива со дестилирање на вино или ферментирана овошна каша.[1][2][3][4] Брендито генерално содржи 35-60% алкохол по волумен и обично се користи како аперитив. Вињак и коњак се некои од варијациите на овој пијалок.
| File:Cognac glass.jpg | |
| Тип | жестоки алкохолни пијалаци |
|---|---|
| Земја на потекло | Франција |
| Се појавил | XV век |
| Алкохол по волумен | 35–60% |
| Степен | 70°–120° |
| Состојки | вино |
| Сродни производи | Армањак, Коњак |
Името потекнува од холандскиот збор brandewijin, дестилирано вино.[4]
Некои брендија се прават во дрвени буриња. Други се бојат со карамела боја[4] за да го имитираат ефектот на стареење, а некои се произведуваат со комбинација на стареење и боење. Видови на бренди може да се најдат насекаде низ светот на виното. Меѓу најпознатите се коњакот и Армањакот од југозападна Франција.[3][5]
Во поширока смисла, бренди се однесува и на ликери добиени со дестилирање на комина (што дава комовица) или пулпа од кое било друго овошје (овошна ракија).[6]
Историја
уредиПотеклото на брендито е поврзано со развојот на дестилацијата. Иако процесот бил познат во класичните времиња, тој не се користел за значително производство на алкохол до 15 век.[7][8][9] На почетокот на 16 век, француското бренди помогнало во започнувањето на трговијата преку Атлантскиот триаголник. Тогаш брендито ја преземало централната улога од португалското зајакнато вино поради неговата поголема содржина на алкохол и леснотијата на транспорт. Кануистите и чуварите на африканската страна на трговијата главно биле платени со бренди. До крајот на 17 век, румот го заменил брендито како префериран алкохол на размена во трговскиот триаголник.[10]
Првично, виното се дестилирало како метод за конзервирање и за олеснување на транспортот на трговците. Исто така, се смета дека виното првично било дестилирано за да се намали данокот, кој се проценувал по волумен. Намерата била водата отстранета со дестилација да се врати во ракијата непосредно пред потрошувачката. Откриено е дека по складирањето во дрвени буриња, добиениот производ се подобрил во споредба со оригиналниот дестилиран алкохол.[3] Покрај отстранувањето на водата, процесот на дестилација довел до формирање и распаѓање на бројни ароматични соединенија, при што го сменил составот на дестилатот од неговиот извор. Неиспарливите супстанции како што се пигменти, шеќери и соли останале во мирување. Како резултат на тоа, вкусот на дестилатот честопати бил сосема различен од изворот.
Бидејќи повеќето типови на бренди се дестилираат од грозје, регионите во светот кои произведуваат одличен бренди приближно се паралелни со оние што имаат развиено лозарство. На крајот на 19 век, на западноевропските пазари, доминирале француски и шпански брендови, додека во Источна Европа доминирале брендови од регионот на Црното Море, вклучувајќи ги Бугарија, Крим и Грузија. Давид Сараџишвили во 1884 г. основал фабрика за бренди во Тбилиси, Грузија, раскрсницата на турските, централноазиските и персиските трговски патишта и дел од тогашната Руска империја.[11]
Технологија
уредиВинското бренди се произведува од различни сорти грозје. За висококвалитетните брендови се користи посебен избор на сорти, што дава изразена арома и карактер, додека поевтините се прават од виното што е достапно.[12]
Бренди се прави од таканареченото основно вино, кое значително се разликува од обичното трпезно вино. Се прави од младо грозје со цел да се постигне поголема концентрација на киселина и пониско ниво на шеќер. Основното вино генерално содржи помали количини (до 20 mg/L) сулфур од обичните вина, бидејќи создава несакан бакар(II) сулфат во реакцијата со бакар во тенџерето. Квасецот што се формира за време на ферментацијата може не мора да остане во виното, во зависност од стилот на бренди.[12]
Послужување
уредиБренди традиционално се сервира на собна температура (чисто) во чаши за вино или чаши во облик на лале. Кога се пие на собна температура, често се загрева малку со држење на чашата на дланка или со нежно загревање. Прегревањето на брендито може да предизвика пареата на алкохолот да стане премногу силна, при што нејзината арома ќе доминира. Оние кои сакаат да пијат топло бренди можат да побараат да им се загрее чашата пред да се налее брендито.[13]
Наводи
уреди- ↑ „Šta znači Brendi“. staznaci.com.
- ↑ Речник српскога језика. Нови Сад: Матица српска. 2011. стр. 101.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Бренди — Енциклопедија Британика (англиски)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Мишић, Милан, уред. (2005). Енциклопедија Британика. А-Б. Београд: Народна књига : Политика. стр. 176. ISBN 86-331-2075-5.
- ↑ „Brandy“. BBC.
- ↑ Kirk-Othmer Food and Feed Technology. John Wiley & Sons. 2007-12-14. стр. 151. ISBN 9780470174487.
- ↑ British Nutrition Foundation's Task Force (2008). Gail Goldberg (уред.). Plants: Diet and Health. John Wiley & Sons. стр. 174. ISBN 9781405147729.
- ↑ Faith, Nicholas (2013). Cognac: The story of the world's greatest brandy. Infinite Ideas. ISBN 9781906821791.
- ↑ L. M. Cullen (2002). The Brandy Trade Under the Ancien Régime. Cambridge University Press. ISBN 9780521890984.
- ↑ Standage, Tom (2006). A History of the World in 6 Glasses. New York, New York: Walker Publishing Company. ISBN 9780802715524.
- ↑ „Sarajishvili Brandy Made in Georgia“. International Wine Tourism Conference. 5 April 2014.
- ↑ 12,0 12,1 Charles W. Bamforth, Robert E. Ward, уред. (2014). „5.2. Brandy“. The Oxford Handbook of Food Fermentations. стр. 249–252. ISBN 9780199742707.
- ↑ Charles Dubow (14 March 1998). „Cognac Q&A“. Forbes magazine.