Барелјеф
Барелјеф[1][2], плиток релјеф или низок релјеф — вид скулптура што може да се слика.
Неговата особеност е што прикажува само слаб релјеф, претставениот субјект само слабо се издвојува од заднината. Останува прилепен за заднината. Ефект на длабочина може да се создаде со симулирана перспектива, намалување на големината на знаците или украсните елементи.
Барелјефот може да биде изолиран и да се вклопи во медалјони, вдлабнатини, да украсува надвратници, столбови, пиластри или кој било архитектонски елемент, до опкружување на зграда или просторија во голем фриз, на пример.
Техниките за медали или камеји користат многу дискретен релјеф (што е повеќе сличен на гравирање), често со дебелина од само една до неколку десетини од милиметарот.
Употреба
уредиПрвите барелјефи се длабински гравури на карпи. Познати се оние на Рок-о-Сорсие во Англ-сир-л'Англен (Франција) кои му се припишуваат на средната магдаленска култура (околу 14.000 г. пр. н. е.). Барелјефи украсуваат фасади, тавани, пештери, мебел, сандаци или разни предмети. Тие се украсни, апстрактни или описни (сцени, комеморација, итн.). Бројни барелјефи има на споменици и места на поклонение.
Во европската верска уметност, барелјефот е архитектонски елемент својствен на романескното раздобје, но фризот панатенеи што го извајал Фидија бил барелеф што веќе бил многу познат повеќе од 2.000 години пред нашите денови. Овој фриз бил земен од Партенон и пренесен во музеј.
-
Барелјеф на индиски будизам, под влијание на хеленската уметност.
-
Мадона и Младенецот (Италија, XV век).
-
Млада жена со гулабица (древна грчка уметност).