Бард
Бард — пејач и поет меѓу келтските народи, една од категориите на друидите. Во средината на XV век, зборот „бард“ од келтски влегол во шкотскиот дијалект на англиски јазик за да значи „скитник музичар“ (очигледно со омаловажувачко значење).[1][2][3]
Ирски поети
уредиВо Средновековна Ирска постоеле две групи поети — бардите и филидите. Според древниот ирски закон, бардовите имале понизок статус и не можеле да составуваат одредени текстови (легенди за древноста, митови, поетски пророштва). Ирските бардови образувале професионална наследна каста од висококвалификувани поети. Тие биле запознаени со историјата и традициите на клановите и земјата, како и со различни поетски техники: слоговно стихотворство, параритам, асонанца и алитерација. Како службеници во дворот на кралот или поглаварот, бардовите имале голем број официјални должности. Тие биле летописци и сатиричари, чија задача била да ги фалат своите господари и да ги критикуваат своите соперници.
Велшки бардови
уредиУпатувањата за легендарните бардови преживеале во средновековната велшка книжевност, како што се Црвената книга од Хергест и Книгата на Талиесин. Бардите Анеирин и Талиесин можеби биле одраз на историските бардови што живееле во VI–VII век. Многу малку информации се достапни за раните средновековни велшки традиции, но можеме да дознаеме за подоцнежните времиња од циклусот на Артур и легендите за крал Артур што потекнуваат од XIII век. Велшката бардска традиција се појавува во истиот XIII век и опстојува до доцното средновековие, каде што е претставена од поети како Дејвид ап Гвилим.
Наводи
уреди- ↑ Oxford Dictionary of English, s.v. bard, n.1.
- ↑ „бард“ — Дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „Work of Rabindranath Tagore celebrated in London“. BBC News (англиски). Посетено на 15 July 2015.
Надворешни врски
уреди| „Бард“ на Ризницата ? |
- Ирска бардска поезија
Chisholm, Hugh, уред. (1911). . Encyclopædia Britannica (11. изд.). Cambridge University Press.
