Архитектура на Црна Гора

Архитектурата на Црна Гора комбинира мешавина од многу влијанија - од римско и венецијанско до отоманско и од модерно време.

Карактеристично

уреди
 
Богородица Шкрпјелска е остров во Которскиот залив, кој се наоѓа спроти градот Пераст.

Црна Гора во својата архитектура има голем број важни културни и историски споменици, вклучувајќи ги и оние од предроманескниот, готскиот и барокниот период.

Крајбрежниот регион на Црна Гора е особено познат по своите верски споменици, вклучувајќи ги катедралата Свети Трифун[1], базиликата Свети Лука (стара над 800 години), Богородица Шкрпјелска, манастирот Савина, Цетинскиот манастир и други.

Оваа област, некогаш била наречена Венецијанска Црна Гора, е полна со венецијанска архитектура, главно во Котор и Пераст. Антички град кој е вклучен во списокот на светско наследство на УНЕСКО.

Влијанието на византиската архитектура и религиозните уметнички дела е особено видливо во внатрешните простори на земјата.

Поголемиот дел од архитектурата во Црна Гора е византиска, латинска или венецијанска (готска, романескна, барокна) и отоманска.

 
Манастирот Цетиње во историскиот главен град на Црна Гора, градот Цетиње.

Архитектура „Историски Котор“ (венецијански за „Стар Котор“)

уреди

Четири века венецијанско владеење му дале на градот и типична венецијанска архитектура, благодарение на што Котор станал светско наследство на УНЕСКО[2].

 
Венецијански утврдувања на Котор.

Венецијанскиот фортификациски систем на Котор (кој Венецијанците го нарекле „Катаро“) заштитувајќи го од морето е всушност ѕид долг 4,5 километри, висок 20 метри и широк 15 метри, а УНЕСКО го зачувал како едно од светските историски богатства.

Структурите на бедемот биле изградени и обновени до 18 век. Најстарата градска порта на Катаро, од трите постоечки во градот, е „Јужна“ порта, која делумно била изградена во 9 век. Портите „Северна“ и „Главна“ биле изградени во ренесансен стил до првата половина на 16 век. Најрепрезентативниот споменик на римската архитектура на Јадранот е величествената катедрала Свети Трифун, изградена во 1166 година на остатоци од поранешен храм од 9 век. Има остатоци од фрески од 9 век и вредна ризница на домашни и венецијански златни изработки кои датираат уште од периодот од 14 до 20 век.

 
Разгледница на Стариот Катаро на која се прикажани типични градби од венецијанската архитектура и „Саат кулата“

Покрај самата катедралата, во срцето на стариот град, има примери на сакрална архитектура од 12 век до 20 век:

  • Романска црква Св. Лука е изградена во 1195 година, а романескната црква Св. Ана датира од крајот на 12 век и има фрески од 15 век.
  • Романската црква Света Марија датира од 1221 година. Во црквата се зачувани остатоци од монументална фреска, како и ранохристијанска крстилница.
  • Готската црква Св. Михаил е изградена на остатоците од манастирот Благовештение од VII век со фрески од 15 век.
  • Црквата Света Клара датира од 14 век со мермерен олтар од Франческо Кабијанки од 18 век.
  • Црквата Пресвета Богородица датира од 15 век.
  • Православната црква Свети Никола била изградена до почетокот на 20 век со вредна колекција на икони.
 
Стара архитектура во градот

Стариот град Котор има и бројни палати во венецијански стил: „Палата на Драго“ со готски прозорци од 15 век; „Палата на Византија“ од 17 век; „Палата Пима“, со типични венецијански ренесансни и барокни форми од 16 век; „Палата Грубонија“ со вграден амблем на старата которска аптека, основана во 1326 година; „Грегориновата палата“ од 17 век, која денес го содржи Поморскиот музеј и на крајот „Саат-кулата“ од 16 век, со средновековен столб до неа.

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. „Archived copy“. Архивирано од изворникот на 2011-09-04. Посетено на 2011-07-17.CS1-одржување: архивиран примерок како наслов (link)
  2. „Natural and Culturo-Historical Region of Kotor“. Unesco World Heritage Convention. Архивирано од изворникот на 2005-07-29. Посетено на 2010-12-08. Занемарен непознатиот параметар |dead-url= (help)

Литература

уреди
  • Кралството на Црна Гора: Историја на Црна Гора од Елизабет Робертс (Hurst & Co, 2007) ISBN 978-1-85065-868-9