Арзамас (град)
Арзамас (руски: Арзама́с) — град во Нижегородската Област, Русија, сместен на реката Тиоша (притока на Ока), на 410 километри источно од Москва. Население: 106,362 (Попис од 2010 година); 109,432 (Попис од 2002 година); 108,951 (Попис од 1989 година).
Арзамас Арзамас | |||
---|---|---|---|
Град[1] | |||
Фотомонтажа of Арзамас | |||
Држава | Русија | ||
Федерален субјект | Нижегородска Област[2] | ||
Founded | 1578[3] | ||
Градски статус од | 1781 | ||
Управа | |||
• Орган | Градска Дума | ||
• Градоначалник | Александар Шелеков | ||
Површина | |||
• Вкупна | 34,32 км2 (1,325 ми2) | ||
Надм. вис. | 150 м | ||
Население (попис 2010)[4] | |||
• Вкупно | 106.362 | ||
• Ранг | 152ри во 2010 | ||
• Густина | 31/км2 (80/ми2) | ||
• Подреден на | град од значење на област Арзамас[2] | ||
• Седиште на | Округ Арзамаски[2], град од значење на област Арзамас[2] | ||
• Градски округ | Арзамас Урбан Округ[5] | ||
• Седиште на | Арзамас Урбан Округ[5], Општински округ Арзамаски[6] | ||
Час. појас | московско време [7] (UTC+3) | ||
Поштенски бр.[8] | 607220-607233 | ||
Повик. број. | +7 83147 | ||
Мреж. место | arzamas.org |
Историја
уредиАрзамас е основан во 1578 година [3] од Иван Грозни во земјите населени во тоа време од Мордвинс. До 1737 година, повеќе од 7.000 луѓе живееле во Арзамас и градот станал главен транзитен центар на патот од Москва кон источните делови на Русија. Бил познат по гуски и кромид, како и кожни занаети.
Кетрин Велика во 1781 година му доделила статус на град на Арзамас и грб заснован на боите на полкот Арзамас. Во почетокот на 19 век, Арзамас имал над дваесет цркви и катедрали, а најважна е катедралата Воскресение. Изграден е во империјален стил во знак на сеќавање на руската победа над Наполеон во 1812 година.
Уметничкото училиште „ Александар Ступин“ се наоѓало во Арзамас помеѓу 1802 и 1862 година и таму учеле многу познати руски уметници, вклучувајќи го и Василиј Перов.
До почетокот на 20 век, тој сè уште бил важен центар на трговијата и имало кожари, масло, брашно, лој, боја, сапун и железо; плетењето било важна домашна индустрија, додека овчата кожа и едрилицата биле трговски производи. Населението од 1897 година било 10.591.[9]
Од 1954 до 1957 година, Арзамас бил центар на Арзамас Областа, краткотрајна административна единица која била поделена од областа Горки и подоцна се споила во неа.
Во 1988 година, градот било место на железничката катастрофа во Арзамас, која предизвикала смрт на деведесет и еден човек.
Административен и општински статус
уредиВо рамките на административните поделби, Арзамас служи како административен центар на областа Арзамаски, иако не е дел од него.[1] Како административна поделба, таа е инкорпорирана одделно како град со најзначајно значење на Арзамас - административна единица со статус еднаков на окрузите.[2] Како општинска поделба, градот со големо значење на Арзамас е вграден како Арзамас Урбан Округ.[5]
Економија
уредиЛокалната индустрија вклучува фабрика за производство на машини „Арзамас“, производител на воени и специјализирани цивилни автомобилски возила (како што се БТР-80, ГАЗ Тигр). Сега е дел од холдинг компанијата ГАЗ.
Меѓународни односи
уредиЗбратимени градови
уредиАрзамас е збратимен со:
Значајни луѓе
уреди- Патријарх Сергиј I московски
- Марина Орлова
- Евгениј Наметников
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 Order #3-od
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Law #184-Z
- ↑ 3,0 3,1 Энциклопедия Города России. Moscow: Большая Российская Энциклопедия. 2003. стр. 23. ISBN 5-7107-7399-9.
- ↑ Федерална служба за државна статистика (2011). „Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1“. Всероссийская перепись населения 2010 года. Федерална служба за државна статистика. Посетено на June 29, 2012.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Law #142-Z
- ↑ Law #54-Z
- ↑ „Об исчислении времени“. Официальный интернет-портал правовой информации. 3 јуни 2011. Посетено на 19 January 2019.
- ↑ Почта России. Информационно-вычислительный центр ОАСУ РПО. (Russian Post). Поиск объектов почтовой связи (Postal Objects Search) (на руски)
- ↑ Една или повеќе речениците пред наводов вклучуват текст од дело кое сега е во јавна сопственост: Chisholm, Hugh, уред. (1911). . Encyclopædia Britannica. 2 (11. изд.). Cambridge University Press. стр. 713.CS1-одржување: ref=harv (link)