Автономен нервен систем
Автономниот (вегетативен) нервен систем се појавил многу рано во текот на еволуцијата. Составен е од централен дел, формиран од јадра и нервни влакна, сместени во централниот нервен систем, и периферен дел, формиран од ганглии и нерви кои спаѓаат во периферниот нервен систем. Градбата на вегетативниот нервен систем е слична кај сите ‘рбетници (вклучувајќи го и човекот). Тој ги инервира внатрешните органи, ѕидовите на крвните садови и жлездите.
Автономен нервен систем | |
---|---|
Податоци | |
Назнаки | |
Латински | Autonomici systematis nervosi |
TA | A14.3.00.001 |
FMA | FMA:9905 |
Вегетативниот нервен систем е поделен на симпатички и парасимпатички систем. Центрите на симатичкиот дел се сместени во вратниот, градниот и слабинскиот регион од ‘рбетниот мозок. Повеќето органи се инервираат двојно, односно со нервни влакна ѝ од симатичкиот, ѝ од парасиматичкиот дел, кои имаат антагонистичко дејство. На пример, симпатикусот ја забрзува работата на срцето, додека парасимпатикусот ја кочи и забавува неговата работа, или парасимпатикусот ја стимулира перисталтиката на цревата, додека симпатикусот ја забавува.
Дејство на автономниот нервен систем на поедини органи на телото
уредиАвтономниот нервен систем е од суштинско значење за следните органи:
- Око, пупила (симпатикусот ја проширува, парасимпатикусот ја стеснува).
- Око, цилијарен мускул (парасимпатикусот го ексцитира).
- Жлезда, носна (симпатикусот предизвикува вазоконструкција, парасимпатикусот предизвикува ретка, обилна секреција која содржи многу ензими).
- Жлезда, солзна.
- Жлезда, паротидна.
- Жлезда, субмаксиларна.
- Жлезда, желудочна.
- Жлезда, панкреас.
- Потни жлезди (симпатикусот предизвикува обилно потење (холинергичко).
- Апокрилни жлезди (симпатикусот предизвикува лачење на густ, мирисен секрет).
- Срце, миокард (симпатикусот предизвикува зголемена честота и силина на чукање, а парасимпатикусот спротивното).
- Срце, коронарка (симпатикусот ја проширува, парасимпатикусот обратно).
- Бели дробови, бронхии (симпатикусот ги проширува, парасимпатикусот обратно).
- Бели дробови, слузница (при вируси и бактерии и други честички, симпатикусот и парасимпатикусот го регулираат згуснувањето и разредувањето на слузницата на белите дробови).
- Бели дробови, крвни садови (симпатикусот предизвикува благо стеснување).
- Црева, лумен (симпатикусот предизвикува смалена перисталтика и тонус, а симпатикусот обратно).
- Црева, апсорпција на храна (симпатикусот и парасимпатикусот делуваат врз намалено или зголемено апсорбирање на храната, селекција на истата, како и врз количината на создадениот фецес, т.е. измет).
- Црева, сфинктери (симпатикусот предизвикува зголемен тонус, парасимпатикусот намален).
- Црн дроб (симпатикусот предизвикува ослободување на гликоза).
- Жолчно ќесе и жолчни водови (симпатикусот го инхибира ослободувањето на жолчна киселина, а парасимпатикусот го ексцитира).
- Бубрег (симпатикусот предизвикува намалена диуреа, т.е. мокрење).
- Уретер (симпатикусот предизвикува негова инхибиција, а парасимпатикусот ексцитација).
- Мочен меур, детрусор (симпатикусот го инхибира, а парасимпатикусот го ексцитира).
- Мочен меур, тригонум (симпатикусот го ексцитира, парасимпатикусот го инхибира).
- Пенис (симпатикусот предизвикува ејакулација, додека парасимпатикусот ерекција).
- Сексуална активност (симпатикусот и парасимпатикусот делуваат врз интензитетот на сексуалната активност на организмот).
- Системски крвни садови, абдоминални (симпатикусот ги стеснува).
- Системски крвни садови, мускулни (симпатикусот предизвикува нивно стеснување (адренергички).
- Системски крвни садови, кожни (симпатикусот предизвикува стеснување (адренергички) и проширување (холинергички), а парасимпатикусот проширување).
- Крв, коагулација (симпатикусот предизвикува засилена коагулација).
- Крв, гликоза (симпатикусот предизвикува зголемување на количеството на гликоза во крвта).
- Базален метаболизам (симпатикусот го зголемува до 150%).
- Секреција на адренокортекс (симпатикосот ја зголемува секрецијата на адренокортекс).
- Душевна активност (симпатикусот ја зголемува душевната активност).
- Пилоеректори (симпатикусот ги ексцитира).
Наводи
уредиArthur C. Guyton, M.D, Учебник по медицинска физиологија.