Јукио Мишима

Кимитакe Хираокa (јапонски: 平岡 公威, Токио, 14 јануари 1925 - Токио, 25 ноември 1970), подобро познат под книжевниот псевдоним Јукио Мишима (јапонски: 三島 由紀夫), бил јапонски писател, поет, драматург, националист, глумец, модел, режисер и основач на паравоената организација Татенај. Трипати бил номиниран за Нобеловата награда за литература и се смета за еден од највлијателните јапонски писатели на 20 век. Неговите авангардни дела ја отсликуваат комбинацијата на современа и традиционална естетика, поттикнување на културни и политички промени.

Јукио Мишима - (1925 - 1970)

Раното детство

Мишима е роден во Јокохама (денес Шинџуку) од регионот Токио. Неговиот татко (Азуса Хираока) бил владин претставник; и неговата мајка, Шиџо, ќерка на директорот на училиштето во Токио . Имал помлада сестра Мицуко, која починала од тифус и помлад брат Чуки. Неговата баба Нацу го оставила најголемо влијание на неговото детство, каде што поминал неколку години одвоено од своето семејство. Таа го задржува значителниот дел од аристократското наследство, дури и по бракот со Јотаро Хираока (дедо Јукио Мишима); бирократ кој создал големо богатство за време на новиот колонијализам и се преправал дека е генерален градоначалник на Карафуто. Таа му забранувала да излегува, да се дружи со своите врсници и да тренира некаков спорт.

Мишима се враќа во неговото семејства на дванаесет години. Неговиот татко, дисциплиниран во воен дух, ја употреби суровата тактика на предавање на младиот Мишима.

Образование и дела

На шестгодишна возраст, Мишима е запишан во елитно основното училиште во Гакушуин (学習 院). Веќе во дванаесеттата година почнува да пишува, најчесто приказни. Тој бил фасциниран од делата на Оскар Вајлд , Рајнер Марија Рилке и голем број јапонски класични писатели. По шест години одење на училиште, тој станува најмлад член во книжевниот оддел. Привлечен од делата на Микезо Тахихара (立 原 道 造), тој е исто така заинтересиран за класичната форма на Вака песни. Тоа влијаело на неговите први дела поврзани со поезијата, со цел да размислува за прозата подоцна.

Повоена литература

Јукио Мишима (подолу) со Синтаро Ишихару, 1956 година.

Мишима пишувал романи , популарни сериски романи , раскази, есеи , како и познати дела за театарот Кабуки и модерна драма . Исто така, во 1945 година, расказот за Мисаки не е моногатари (Приказна за Кејп - 岬 に て の 物語) и продолжил да пишува до крајот на Втората светска војна . Веќе во 1946 година, во посета на познатиот јапонски писател Јсунари Кавабата во Камакура. На препорака на Кавабат, 1946 година. Табако е објавен во новиот литературен магазин Нинген (Човечност - 人間).

Познати дела

Јапонски назив	Македонски назив	Година на издавање
假面の告白 （仮面の告白） Kamen no Kokuhaku	Исповед на маската	1949
愛の渇き Ai no Kawaki	Жед за љубов	1950
禁色 Kinjiki	Забранети бои	1951–1953
潮騷 Shiosai	Бука на брановите	1954
金閣寺 Kinkaku-ji	Златен павиљон	1956
宴のあと Utage no Ato	После банкетот	1960
午後の曳航 Gogo no Eikō	Морнарот кој го изневери морето	1963
三熊野詣 Mikumano Mōde (кратка прича)	Акт на обожавање	1965
サド侯爵夫人 Sado Kōshaku Fujin (драмско дело)	Маркиз де Сад	1965
憂國（憂国） Yūkoku (кратка прича)	Патриотизам	1961
真夏の死 Manatsu no Shi (приповетке)	Смрт за време на летот	1953
葉隠入門 Hagakure Nyūmon	Патот на самураите	1967
太陽と鐡 （太陽と鉄） Taiyō to Tetsu	Сонце и челик	1968
豐饒の海 （豊饒の海） Hōjō no Umi	Море на плодност тетралогија:	1965–1970
I. 春の雪 　　Haru no Yuki	1. Пролетен снег	1969
II. 奔馬 　　Honba	2. Замаен коњ	1969
III. 曉の寺 　　Akatsuki no Tera	3. Храм на разденувањето	1970
IV. 天人五衰 　　Tennin Gosui	4. Падод на анѓелите	1971