NGC 7510
NGC 7510 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Кефеј, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
NGC 7510 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Кефеј |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 23 ч 11 м 4,2 с |
Деклинација | +60° 34' 8"" |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
Морфолошки вид | II2m |
Привиден сјај (видлив) |
7,9 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 7' x ?' |
Историја | |
Откривач | Вилијам Хершел |
Откриена | 3 ноември 1787 |
Други ознаки | OCL 256 |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 7510 се споменува и како OCL 256.
Откривање
уредиОбјектот е откриен на 3 ноември 1787 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
уредиПодатоци од набљудување
уредиСпоред морфолошката класификација на галаксиите, NGC 7510 е од видот II2m.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 7,9 m.[2] NGC 7510 има само една позната привидна димензија, која изнесува 7'.[2]
Астрономски податоци
уредиОбјектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 23 ч 11 м 4,2 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, +60° 34' 8"".
Други поделби
уредиПроучување на NGC 7510 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 58; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 4279. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 595.
Поврзано
уредиНаводи
уредиКористена литература
уреди- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)