NGC 4911
NGC 4911 — спирална галаксија во соѕвездието Береникина Коса, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
NGC 4911 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Береникина Коса |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 13 ч 0 м 56,3 с |
Деклинација | +27° 47' 25" |
Положбен агол | 127° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | спирална галаксија |
Морфолошки вид | SBbc |
Привиден сјај (видлив) |
12,8 |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
13,6 |
Површински сјај | 13,3 m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 1,2' x 1,1' |
Историја | |
Откривач | Вилијам Хершел |
Откриена | 11 април 1785 |
Други ознаки | UGC 8128, MCG 5-31-93, CGCG 160-260, DRCG 27-82, IRAS 12584+2803 |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 4911 се споменува и како UGC 8128, MCG 5-31-93, CGCG 160-260, DRCG 27-82, IRAS 12584+2803.
Откривање
уредиОбјектот е откриен на 11 април 1785 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
уредиПодатоци од набљудување
уредиСпоред морфолошката класификација на галаксиите, NGC 4911 е од видот SBbc.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,8 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 13,6 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,3 m/лм2.[2] NGC 4911 има привидни димензии од 1,2' х 1,1'.[2]
Астрономски податоци
уредиОбјектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 13 ч 0 м 56,3 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, +27° 47' 25". Положбениот агол на објектот е во износ од 127°.[2]
Други поделби
уредиПроучување на NGC 4911 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 44840. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 149; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 1995. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1393.