NGC 405ѕвезда во соѕвездието Феникс, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

NGC 405

{{{опис}}}

Соѕвездие Феникс
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 1 ч 8 м 33,6 с
Деклинација - 46° 40' 6"
Податоци од набљудување
Вид на тело ѕвезда
Морфолошки вид *
Привиден сјај
(во честот. појас.)
7,1
Физички податоци
Привидни димензии ' х '
Историја
Откривач Џон Хершел
Откриена 6 септември 1834
Други ознаки SAO 215379, ESO 243-*39

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 405 се споменува и како SAO 215379, ESO 243-*39 .

Откривање уреди

Објектот е откриен на 6 септември 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци уреди

Податоци од набљудување уреди

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 405 е од видот *.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 7,1 m, додека површинскиот сјај изнесува m/лм2.[2] NGC 405 има привидни димензии од ' х '.[2]

Астрономски податоци уреди

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 8 м 33,6 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 46° 40' 6".[3]

Други поделби уреди

Проучување на NGC 405 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 387; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8032.

Поврзано уреди

Наводи уреди

Користена литература уреди

  • Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)

Надворешни врски уреди