NGC 377
NGC 377 — спирална галаксија во соѕвездието Кит, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
| NGC 377 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Кит |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 1 ч 6 м 35,1 с |
| Деклинација | - 20° 19' 53" |
| Положбен агол | 30° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | спирална галаксија |
| Морфолошки вид | Sbc |
| Привиден сјај (видлив) |
15,1 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
15,9 |
| Површински сјај | 13,6 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,8' х 0,2' |
| Историја | |
| Откривач | Френсис Ливенворт |
| Откриена | 1886 |
| Други ознаки | ESO 541-19, MCG -4-3-53, IRAS 01041-2036 |
Телото било предмет и на други истражувања, па освен како NGC 377 се споменува и како ESO 541-19, MCG -4-3-53, IRAS 01041-2036 .
Откривање
уредиТелото е откриено во 1886 година од страна на Френсис Ливенворт, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од 26 см.
Податоци
уредиПодатоци од набљудување
уредиСпоред морфолошката класификација на галаксиите, NGC 377 е од видот Sbc.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 15,1 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 15,9 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,6 m/лм2.[2] NGC 377 има привидни димензии од 0,8' х 0,2'.[2]
Астрономски податоци
уредиТелото е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 6 м 35,1 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 20° 19' 53". Положбениот агол на објектот е во износ од 30°.[2]
Други поделби
уредиПроучување на NGC 377 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 3931. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 307; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 5853. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1199.
