NGC 2663
NGC 2663 — елиптична галаксија во соѕвездието Компас, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
| NGC 2663 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Компас |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 8 ч 45 м 8,3 с |
| Деклинација | - 33° 47' 42" |
| Положбен агол | 110° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | елиптична галаксија |
| Морфолошки вид | E3 |
| Привиден сјај (видлив) |
10,6 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
11,6 |
| Површински сјај | 12,9 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 3,5' x 2,4' |
| Историја | |
| Откривач | Луис Свифт |
| Откриена | 8 февруари 1886 |
| Други ознаки | ESO 371-14, MCG -6-20-1 |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2663 се споменува и како ESO 371-14, MCG -6-20-1.
Откривање
уредиОбјектот е откриен на 8 февруари 1886 година од страна на Луис Свифт, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од 16 см.
Податоци
уредиПодатоци од набљудување
уредиСпоред морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2663 е од видот E3.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 10,6 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 11,6 m, додека површинскиот сјај изнесува 12,9 m/лм2.[2] NGC 2663 има привидни димензии од 3,5' х 2,4'.[2]
Астрономски податоци
уредиОбјектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 8 ч 45 м 8,3 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 33° 47' 42". Положбениот агол на објектот е во износ од 110°.[2]
Други поделби
уредиПроучување на NGC 2663 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 24590. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 363; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 7145.
Поврзано
уреди
Наводи
уредиКористена литература
уреди- de Vaucouleurs, G., A. de Vaucouleurs, and H.C. Corvin, Jr., Second Reference Catalogue of Bright Galaxies. Austin, Texas, University of Texas Press, 1976. (118,206)