NGC 1647
NGC 1647 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Бик, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
NGC 1647 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Бик |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 4 ч 45 м 42,2 с |
Деклинација | + 19° 7' 9" |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
Морфолошки вид | II2m |
Привиден сјај (видлив) |
6,4 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 40' x ?' |
Историја | |
Откривач | Вилијам Хершел |
Откриена | 15 февруари 1784 |
Други ознаки | OCL 457 |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1647 се споменува и како OCL 457.
Откривање
уредиОбјектот е откриен на 15 февруари 1784 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
уредиПодатоци од набљудување
уредиСпоред морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1647 е од видот II2m.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 6,4 m.[2] NGC 1647 има само една позната привидна димензија, која изнесува 40'.[2]
Астрономски податоци
уредиОбјектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 4 ч 45 м 42,2 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 19° 7' 9".
Други поделби
уредиПроучување на NGC 1647 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 134; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 1275. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1481.
Поврзано
уредиНаводи
уредиКористена литература
уреди- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)