Качунка
Качунка или шафран (науч. Crocus sativus) — повеќегодишна билка од семејството на перуники. Може да достигне висина до 30 см. Растението нема правилно стебло: шест венечни ливчиња, венечен цвет, заедно со две тесни ливчиња, растат од подземна луковица. Ливчињата се наслонети кон земјата и на неколку сантиметри од тлото, се шират на лево. Ваквата градба на цветот, без изразени поделби на цветните чашки и круна, во ботаниката се нарекува перигон. Толчникот кај сите качунки е златнопортокалова боја и најчесто, има истобојни прашници. На врвот од толчникот се наоѓа жиг или нишка (Croci stigmata), органели чија задача е да се прилагодат на поленовите зрна. Жиговите и денес се користат како исушен зачин и за бојадисување на намирниците, посебно колачи, а се користат и во медицината. Во поголема мера качунката е отровна.
Качунка | |
---|---|
Расцветана качунка | |
Научна класификација [ у ] | |
Царство: | Растенија |
клад: | Скриеносеменици |
клад: | Монокотиледони |
Ред: | Шпаргловидни |
Семејство: | Перуники |
Род: | Качунки |
Вид: | Качунка |
Научен назив | |
Качунки sativus L. | |
Синоними[1] | |
|
Распространетост
уредиРастението е најзастапено во Иран. Околу Средоземјето и во Франција, Шпанија, Мароко, Грција, Турција, Италија и Австралија. Годишното производство изнесува околу 200 тони. Во Иран се произведуваат приближно 170 до 180 тони годишно.
Вкус на зачинот
уредиКачунката има силен ароматичен вкус, пикантен и малку горчи, но и вкус на земјата во која се задржил долго време. Вкусот му е истовремено и цветен, малку лут и сличен на мед, мошусот, но и јодот. После неколку месеци тој пушта комплексен спектар на арома. Поседува различни состојки.
Качунката како мотив во уметноста
уреди- „Качунка“ — песна на Јозо Т. Бошковски од 1981 година.[2]
Наводи
уреди- ↑ „The Plant List: A Working List of All Plant Species“. Посетено на 23 April 2015.
- ↑ Јозо Т. Бошковски, Деца и цвеќиња и ѕвезди, Нов свет, Скопје, 1981, стр. 13.