Црвени Евреи
Црвени Евреи (германски: Rote Juden), легендарен еврејски народ, се појавува во народни извори на територијата на денешна Германија, во средновековниот период од 13 до 15 век. Овие текстови ги прикажуваат Црвените Евреи како епохална закана за христијанскиот свет, кој ќе ја нападне Европа за време на неволјите што водат до крајот на светот.
Ендрју Гау ги проучувал изворните текстови на германски јазик и заклучил дека легендата за Црвените Евреи спојува три посебни традиции: библиските пророчки наводи за Гог и Магог, Десетте изгубени племиња од Израел и епизода од „Александрида“ (3 век н.е.), во која Александар Велики заградува раса на незнабошци зад голем ѕид на Кавказот. Овие традиции веќе имале одредено преклопување; Гог и Магог се меѓу народите заробени зад ѕидот во „Александрида“, и единствените именувани во верзијата на приказната што се појавува во Сура ал-Каф (Пештерата) 18:89 во Куранот, додека делото од 14 век <i id="mwKQ">Патувања на Сер Џон Мендевил</i> експлицитно ги поврзува затворените народи со Десетте изгубени племиња.
Многу памфлети кружеле толкувајќи такви настани како подемот на османлиската моќ во контекст на легендарните Црвени Евреи. И Мартин Буцер и Филип Меланхтон (1497-1560), на пример, тврделе дека муслиманите се Црвените Евреи.[1]
Поврзано
уредиНаводи
уреди- Андерсон, Ендрју Руни. Alexander's Gate, Gog and Magog, and the Inclosed Nations. Кембриџ, м-р: Средновековна академија на Америка, 1932 година.
- Брук, Кевин Алан. The Jews of Khazaria. 2. ед. Rowman & Littlefield Publishers, Inc, 2006 година.
- Кристијан од Ставелот. Exposito in Matthaeum Evangelistam.
- Гау, Ендрју К. The Red Jews: Antisemitism in an Apocalyptic Age, 1200-1600. Брил, 1994 година.
- Раб, Теодор. Action and Conviction in Early Modern Europe: Essays in Honor of E.H. Harbison, Princeton University Press, 1969 година.