Цветен плоштад
Цветен плоштад е урбана населба на Белград, главниот град на Србија. Се наоѓа во белградската општина Врачар.
Цветен плоштад Цветни трг | |
---|---|
Урбана населба | |
Цветен плоштад во зима | |
Час. појас | Средноевропско време |
Цветен плоштад е маало со триаголна форма во некогашниот централен дел на претходно големата населба Врачар. Во однос на модерната административна поделба, се наоѓа во западниот дел на општината Врачар, на една од главните белградски улици Краљ Милан и границата на општината Савски Венац. Други две улици што ги означуваат границите на населбата се Његошева и Светозар Марковиќ, но терминот генерално опфаќа неколку соседни блокови на север и исток, што ја прави локална заедница на Цветен плоштад, која постоела до крајот на 2000-тите, кога општината Врачар ги укина месните заедници. Во 1990-тите, соседните месни заедници Славија, Нада Пуриќ и Калениќ биле припоени кон Цветен плоштад. Населението на Цветен плоштад во тој период било 9.308 со други три месни заедници во 1981 година,[1] 8.664 (28.641) во 1991 година[2] и 25.759 во 2002 година.[3] Цветен плоштад се наоѓа веднаш спроти Југословенскиот драмски театар и паркот Мањеж.
Историја
уредиОбласта на Цветен плоштад била една од врачарските области покриени со огромни шуми од дабови и јасен. Шумата била исечена одамна за да се направи место за урбан развој (мал отворен зелен пазар и иден супермаркет) со само едно дрво што преживува денес, 30 метри висок педункуларен даб со пречник на круната од18 метри, тоа е едно од трите најстари дрвја на територијата на Белград, по двата даба во селото Шиљаковац. Во 2013 година се проценува дека е стар 200 години. Во ноември 2013 година корените на дрвото беа заштитени со бетонска обвивка и беше констатирано дека е здраво и во добра форма. Исушените гранки редовно се отстрануваат, а засеците се покриваат со заштитни облоги. За да бидат безбедни, најголемите гранки се поддржани од металните кабли.[4][5] Проценките на почетокот на 2020-тите го ставија садењето на дрвото помеѓу 1804 и 1811 година. Од 2001 година е заштитен од државата како споменик на природата. Освен каблите, поставени во 2006 година, при реконструкцијата на плоштадот во 2015 година, околу него биле поставени и металните столбови кои ја држат квадратната конструкција во долната круна. Исто така, отстранета е бетонската обвивка околу коренот, а тревата е засадена околу дрвото.[6]
Гринмаркет бил отворен во 1884 година,[7] и до крајот на векот улиците околу него добиле тротоари и авении. Цветен плоштад го добил името по многуте цвеќарници сместени таму, кои траеле до почетокот на 2000-тите (деценија) кога повеќето од нив биле затворени. Доминантна одлика на соседството од 28 април 1958 година е првиот и, во тоа време, најголемиот модерен супермаркет на Балканот, првиот со полици и корпи (дури и пред Виена). Навикнати на малите продавници, на почетокот клиентите не можеа сами да се снајдат во супермаркетот, така што помагачите беа вработени да им ги дадат корпите на клиентите, да им помагаат да се движат наоколу и да им објаснуваат дека не можат да носат корпи дома со себе. Новитетите вклучуваат спакувано месо, кафе во вреќи и бесплатни хартиени кеси за намирниците. На касиерките компанијата им плаќала да ги посетуваат фризерите секоја недела.[8] Како куриозитет, таа беше првата продавница која продаваше лименки Кока-Кола во овој дел од светот. Од 1960 година стана дел од најголемиот синџир продавници во Србија, Центропром, и со децении остана супермаркет во Белград со најголеми приходи. Реновиран е во 1990 година и доби модерен, мермерен изглед. Меѓутоа, бидејќи Ц-маркет (наследникот на Центропром) беше купен од системот Делта Холдинг, супермаркетот беше затворен на 1 ноември 2006 година и темелната реконструкција започна да ја менува неговата намена од пазар за намирници во салон за автомобили БМВ кој требаше да биде отворена на 7 февруари 2007 година. Салонот за автомобили беше затворен и супермаркетот се врати на 7 мај 2009 година.[9]
Од раните 1900-ти постоеле идеи за подигање споменик на Петар II Петровиќ Његош. За време на Интербелум беа формирани неколку одбори за подигање на споменикот, во кои беа вклучени некои од најистакнатите луѓе во културата како Бранислав Нушиќ или Иво Андриќ, а кралската династија Караѓорѓевиќ дури и донирала пари, но поради несогласувањата за погодната локација, споменикот не бил изграден. По Втората светска војна, задачата за резба на споменикот ја добил Сретен Стојановиќ кој го завршил во 1952 година и добил бројни пофалби. Српската влада одлучи да го постави на „Цветен плоштад“, но градската власт, поддржана од јавноста, го закочи процесот бидејќи на оваа локација споменикот на една ваква важна личност ќе биде поставен веднаш до јавниот тоалет. За време на ова одложување, црногорската влада реагираше и го постави споменикот во Титоград. На 22 јуни 1989 година, градското собрание одлучи да ја постави репликата на делото на Стојановиќ во Белград, но на друга локација, на Филозофскиот факултет, каде што споменикот беше посветен на 29 јуни 1994 година.[10]
Според генералниот урбанистички план на градот (ГУП) во 1960-тите, Цветен плоштад беше замислена како локација на идната централна подземна метро станица на Белград, која исто така ќе ја замени главната железничка станица во Белград . Тунелите би го воделе сообраќајот во правец север кон југ. Железничките власти се спротивставија на проектот, па плановите беа напуштени.[11]
Во раните 2000-ти, делот од улицата Његошева северно од Цветен плоштад беше затворен за сообраќај, поплочен со камен и претворен во низа мали висорамнини налик на скали, користени како дворови за локални кафулиња, со што се прошири просторот на плоштадот.
Реконструкција во 2015 година
уредиИ покрај претходните неодамнешни работи, по 2013 година, новата градска власт на чело со градоначалникот Синиша Мали одлучила да направи уште една реконструкција. Веднаш штом бил избран проектот на чело со архитектот Ксенија Булатовиќ, професионалното и јавното мислење веќе биле против него. Сепак, новиот плоштад официјално бил отворен на 16 декември 2015 година.[12] Малиот плоштад бил целосно закопан под белиот бетон. Наскоро го добил прекарот „Бетонски плоштад“.[13] Вкупната реконструирана површина опфаќала 2.000 квадратни метри.[14]
Споменикот на еден од најголемите српски писатели, Борислав Пекиќ, во седечка положба, бил откриен на скалите на плоштадот на 2 март 2016 година.[15]
Во април 2018 година било најавено дека фонтаната ќе биде изградена во партерниот дел на плоштадот.[16] Малата фонтана во форма на каскада, дело на Жељко Миловиќ, требало да опфати 90 метри. По бројни одложувања, фонтаната почнала да функционира на 30 април 2021 година.
Наводи
уреди- ↑ Osnovni skupovi stanovništva u zemlji – SFRJ, SR i SAP, opštine i mesne zajednice 31.03.1981, tabela 191. Savezni zavod za statistiku (txt file). 1983.
- ↑ Stanovništvo prema migracionim obeležjima – SFRJ, SR i SAP, opštine i mesne zajednice 31.03.1991, tabela 018. Savezni zavod za statistiku (txt file).
- ↑ Popis stanovništva po mesnim zajednicama, Saopštenje 40/2002, page 4. Zavod za informatiku i statistiku grada Beograda. 26 July 2002.
- ↑ „Vekovi u krošnjama“, Politika (српски): 32, 2008-04-26
- ↑ Branka Vasiljević (2013), „Hrast na Cvetnom trgu dobija novu zaštitu“, Politika (српски)
- ↑ Branka Vasiljević (6 May 2021). „Hrast star dva veka na Cvetnom trgu“ [Two centuries old oak in Cvetni Trg]. Politika (српски).
- ↑ Dragan Perić (22 October 2017), „Beogradski vremeplov - Pijace: mesto gde grad hrani selo“, Politika-Magazin, No. 1047 (српски): 26–27 Занемарен непознатиот параметар
|trans_title=
(help) - ↑ S.Depotović (May 2009), „Ponovo radi samoposluga na Cvetnom trgu“, Politika (српски)
- ↑ Borka (7 May 2009). „Ponovo radi supermarket na Cvetnom trgu - otvoren Maxi exclusive“ (српски). eKapija.
- ↑ Špiro Solomun (22 February 2019). „Како је Његош "стигао" на Академски плато“ [How Njegoš "arrived" at the Academy Plataeu]. Politika (српски). стр. 12.
- ↑ Arch. Đorđe Petrović (23 July 1968). „Ругло или модерна метро-станица“ [Eyesore or a modern subway station]. Politika (српски).
- ↑ „Otvoren rekonstruisani Cvetni trg“ (српски). Večernje Novosti. 16 December 2015.
- ↑ „Cvećare kao saune“ (српски). Večernje Novosti. 29 March 2016.
- ↑ Daliborka Mučibabić (3 August 2018). „Фонтана на Цветном тргу“ [Fountain on Cvetni Trg]. Politika (српски). стр. 14.
- ↑ „Otkriven spomenik Borislavu Pekiću na Cvetnom trgu“ (српски). Politika. 2 March 2016.
- ↑ Dejan Aleksić (30 April 2018). „Svaka nova fontana malo umetničko delo“ [Every new fountain (will be) a small work of art]. Politika (српски). стр. 19.