Опел Калибра

Опел Калибра
Произведувач	Opel
Познат и како	Шевролет Калибра; Холден Калибра; Воксхал Калибра
Производство	1989–1997; 239,118 единици; Финска: 3,385; V6: 12,015
Склопување	Германија: Риселсхајм; Finland: Усикаупунки (Валмет);
Претходник	Опел Манта
Наследник	Опел ГТЦ
Класа	голем автомобил (D-segment)
Вид каросерија	2-врати купе хечбек
Распоред	FF layout/F4 layout
Платформа	Платформа GM2900
Мотор	2.0 L C20NE I4 (petrol); 2.0 L C20XE I4 (petrol); 2.0 L X20XEV I4 (petrol); 2.0 L C20LET I4 (turbocharged petrol); 2.5 L C25XE V6 (petrol);
Пренос	5-брзини рачно; 6-брзини рачно; 4-брзини автоматско
Сродни	Опел Вектра; Сааб 9-3; Сааб 9-5; Сатурн Серија L
Конструктор	Ерхард Шнел

Опел Калибра (германски: Opel Calibra) — автомобил дизајниран и произведен од германскиот производител на автомобили Опел. Производството на Опел Калибра траело од 1989 до 1997 година. Во Велика Британија, каде што останал во продажба до 1999 година, се продавал под брендот „Воксхал“ како „Воксхал Калибра“^[2]. Исто така, Шевролет го продавал како Шевролет Калибра во Јужна Америка, и Холден Калибра во Австралија и Нов Зеланд од страна на Холден.

Калибра била претставена како одговор на јапонските спортски модели на купе, на крајот на 80-тите и почетокот на 90-тите. Во неа се користиле придвижувачите на првата генерација Опел Вектра, кој модел бил претставен во октомври 1988 година. Производството на „Калибра“ било во седиштето на фабриката „Опел“ во Риселсхајм, Германија^[3] и фабриката за автомобили „Валмет“ во Усикаупунки, Финска, каде што производството било консолидирано во ноември 1995 година^[4].

Калибра првично била достапна само со погон на предните тркала, но од ноември 1990 година станала достапна и на четири тркала.

Наводи

↑ Eberhard Kittler: Deutsche Autos seit 1990, vol. 6. Motorbuch Verlag, Stuttgart 2001, ISBN 3-613-02052-1, p. 311.
↑ „Combined stats“. How Many Left?. Архивирано од изворникот на 2012-03-28. Посетено на 5 February 2011.
↑ „Valmet Automotive Inc. – Over one million cars“. Valmet-automotive.com. Архивирано од изворникот на 2012-02-15. Посетено на 19 August 2011.
↑ „Invaluable Resources – C20LET“. Max Boost. Архивирано од изворникот на 2018-08-17. Посетено на 14 February 2008.

[1] Eberhard Kittler: Deutsche Autos seit 1990, vol. 6. Motorbuch Verlag, Stuttgart 2001, ISBN 3-613-02052-1, p. 311.

[2] „Combined stats“. How Many Left?. Архивирано од изворникот на 2012-03-28. Посетено на 5 February 2011.

[3] „Valmet Automotive Inc. – Over one million cars“. Valmet-automotive.com. Архивирано од изворникот на 2012-02-15. Посетено на 19 August 2011.

[4] „Invaluable Resources – C20LET“. Max Boost. Архивирано од изворникот на 2018-08-17. Посетено на 14 February 2008.

[2]

[1]

[3]

[4]