Умберто Бочони
Умбрето Бочони (19 октомври 1882, Реџо Калабрија, Италија - 16 август 1916, Верона) — италјански сликар, вајар и теоретичар.
| Умберто Бочони | |
|---|---|
 Автопортрет (1905) | |
| Роден(а) | 19 октомври 1882 Реџо Калабрија, Италија |
| Починал(а) | Грешка во изразот: Непрепознаен интерпункциски знак „{“ Грешка во изразот: Непрепознаен збор „august“Грешка во изразот: Непрепознаен збор „august“ (aged 33) Верона, Италија |
| Националност | Италијанско |
| Образование | Италјанска академија на уметности |
| Значајни дела | Уникатни форми на континуитет во просторот Градот се издига Улицата влегува во куќата |
| Правец | Футуризам |
Учел во студиото на Џакомо Бала (1871-1958) во Рим. Како најенергичен припадник на футуристичката група, Бочони помогнал да се објави Техничкиот манифест на футуристичките сликари во 1910 година, промовирајќи го претставувањето на современата технологија, моќта, времето, движењето и брзината. Бочиони многу патувал и имал можност да посети многу музеи, речиси влегувајќи во симбиоза со некои уметници што ги набљудувал, особено од други периоди како Микеланџело, но и со Франческо Филипини кои ќе го инспирираат за истражување на Ломбардите. пејзаж и работа на село, според концептите на Филипинизмот. Овие идеи најдобро се прикажани во неговото ремек-дело на раната современа скулптура, „Единствени облици на континуитет во вселената“ (1913). Неговата слика „Градот се издига“ (1910) е динамична композиција од спирални човечки фигури во сцена во која е прикажан фрагмент од толпа луѓе.
Користена литература
уреди- Енциклопедија Британика (македонска верзија), книга втора (Б-Г), 2005 година, Скопје.