Уверение за идентитет на бегалец

Уверение за идентитет на бегалец — документ што бегалците го користат како доказ за идентитет. Уверението е или издадено од УНХЦР или од државата каде било побарано азил. Во многу земји бегалците се обврзани постојано да ја носат бегалската картичка со себе. Во некои бегалски кампови, картичката за храна на WFP исто така се користи како форма на лична карта.

Државите кои ја потпишале Конвенцијата за бегалци од 1951 година треба да им овозможат на бегалците пристап до потврди за идентификација, кои можат да бидат или патна исправа за бегалци, според член 28 од конвенцијата, или друга форма на документи за идентификација, според член 27.

Германија

Од 28 јануари 2016 година бегалците во Сојузна Република Германија започнале да добиваат документ како доказ за пристигнување. Доколку поднеле барање за азил, тие добиваат и одобрение за престој. Доколку им се признае дека имаат право на азил ќе добијат статус на бегалец и ќе добијат патна исправа за бегалци и право на престој.

По Втората светска војна

По Втората светска војна, милиони Германци биле протерани од нивната татковина. Преживеаните се засолниле во она што денес е познато како Сојузна Република Германија (која во тоа време била поделена на четири окупациски зони) или во други земји.

Сојузна Република Германија и ГДР биле основани во 1949 година, но нивниот суверенитет сè уште бил ограничен долго време (види правен статус на Германија по 1945 година).

Во Сојузна Република Германија бил создаден пасош за раселени лица и бегалци и соодветниот статус на секој поединец бил документиран во процедурата за прием при пристигнувањето. Тие биле издадавани во бегалскиот камп Фридланд; за бегалците од советската зона кои дошле преку Западен Берлин, биле издавани во камп во Берлин-Мариенфелде.

Сите апликанти од советската окупациска зона не биле признати како бегалци, но истите биле толерирани на Запад. Бегалската лична карта го потврдувала нивното „признавање како бегалец“ и обезбедувала пристап до различни форми на помош за овие поединци (на пример, право на движење, вклучително и право на изнајмен стан; додаток за егзистенција што може да вклучува компензација за изедначување на товарите и заеми дадени според актот за купување имот).

Идентификувањето на статусот на лице кое може да биде раселено од својата матична земја (Heimatvertriebene) или бегалец од советската окупациска зона, било извршено според Федералниот закон за протерани лица од 1953 година. Личните карти А и Б биле за раселени лица и бегалци од поранешните источни територии на Германија. Бегалците од советската окупациска зона (Sowjetzone) добиле лична карта В.

Лична карта А била за лица кои веќе живееле во германските источни територии пред 1938 година, Б за оние кои штотуку се преселиле таму во 1938 година. Покрај тоа, општините во Долна Саксонија, исто така, издавале лична карта Б на жителите кои се преселиле таму по бомбашките напади.

• Лична карта за раселени лица и бегалци, групи А, Б и Ц
• 
  Лична карта за бегалец А
• 
  Лична карта за бегалец Б
• 
  Лична карта за бегалец Ц