Тринидад Хименес
Тринидад Хименес Гарсија-Херера (родена на 4 јуни 1962 година) — политичарка од Шпанската социјалистичка работничка партија (ПСОЕ) и поранешена министерка за надворешни работи на Шпанија. Таа нашироко се смета за доверлива личност на поранешните шпански премиери Фелипе Гонсалес и Хосе Луис Родригес Сапатеро.[1] Хименес е член на Меѓуамериканскиот дијалог.
Тринидад Хименес
| |
|---|---|
| |
Ран живот и образование
уредиРодена во Малага на 4 јуни 1962 година, трето од девет деца, Хименес има диплома по право на Автономниот универзитет во Мадрид.
Кариера
уредиХименес по професија е специјалист за меѓународни односи. Во 1983 година, додека сè уште го посетувала Правниот факултет, заедно со други студенти, таа го основала Здружението на социјалистички студенти. Таа се приклучила на Социјалистичката младина на Шпанија и била член на Комитетот за меѓународни односи. Хименес се приклучила на ПСОЕ една година подоцна. Хименес претседавала со Комитетот за меѓународни односи на младинскиот совет на Шпанија и работела во неговиот Постојан комитет (1984–1986).
Таа била шпански претставник на северноамериканската програма за размена на млади на НАТО (1989) и го предводела одделот „Нови програми и развој“ на шпанската делегација на Американската теренска служба. Хименес, исто така, помогнала во водењето на Канцеларијата на генералниот секретар на Националната комисија за петтата стогодишнина од откривањето на Америка.
Од 1996 до јули 2000 година, Хименес работела како одговорна за политички односи со Америка во Секретаријатот за меѓународни односи на ПСОЕ и, од 1997 година, како советник на поранешниот премиер Фелипе Гонзалес, кога бил претседател на Глобалниот напредок на Комисијата на Социјалистичката интернационала.[2] Таа подоцна работела како портпарол на нејзината парламентарна група за надворешни работи.[3]
Во 2003 година Хименес била избрана да биде кандидат на ПСОЕ за градоначалник на Мадрид, но пред изборот била повикана на други должности на нова функција во Министерството за надворешни работи како државен секретар на Шпанија за Иберо-Америка. Во март 2008 година, таа била избрана во шпанскиот конгрес како претставник на Мадрид, но поднела оставка по само еден месец.
Член на шпанската влада, 2009–2011 година
уредиНа 7 април 2009 година, Хименес била избрана од шпанскиот премиер за министер за здравство и социјални работи.
На барање на Сапатеро, Хименес застанала против локалниот социјалистички политичар на партиските избори во Мадрид, но претрпеле пораз.[4] Набргу потоа, на 20 октомври 2010 година, таа била назначена од Сапатеро за шпански министер за надворешни работи со реконструкција на кабинетот, на местото на Мигел Анхел Моратинос.[5] Во својство на министер за надворешни работи, таа се сретнала со кинескиот вицепремиер Ли Кеќанг за време на неговата висока посета на Шпанија во 2011 година.[6] Исто така, таа ги водела преговорите со САД за чистење на Паломарес, најрадиоактивното место во Западна Европа, четириесет и пет години откако за малку избегнале нуклеарно уништување во несреќа на американските воздухопловни сили.[7]
Во 2014 година, Хименес ја наследила Елена Валенсијано како портпарол на парламентарна група во Комисијата за надворешни работи на Конгресот на пратеници.[8] Во ова својство, таа се нашла на насловните страници кога промовирала необврзувачка иницијатива во 2014 година со која „ја повикала“ владата да ја признае палестинската држава, што ја налутило израелската влада на премиерот Бенјамин Нетанјаху. Шпанската иницијатива дошла откако пратениците во Велика Британија и Ирска побарале нивните влади да ја признаат палестинската држава.[9]
Политички ставови
уредиХименес изразила несогласување со кардиналот Антонио Канизарес Љовера околу тврдењето дека абортусот е морално полош од педофилијата.[10]
Во 2010 година, Хименес предизвикала контроверзии и остри критики од противниците на венецуелскиот лидер Уго Чавес кога рекла дека во Венецуела нема политички затвореници.[11]
Во февруари 2020 година, Хименес им се придружила на околу педесет поранешни европски премиери и министри за надворешни работи во потпишувањето отворено писмо објавено од британскиот весник Гардијан за да го осуди мировниот план на американскиот претседател Доналд Трамп за Блискиот Исток, велејќи дека тоа ќе создаде ситуација слична на апартхејдот во окупираните палестинска територија.[12]
Политички функции
уреди| Политички функции | ||
|---|---|---|
| Претходник Алберто Наваро |
Државен секретар за Иберо-Америка 2006–2009 |
Наследник Хуан Пабло де Лаиглесија |
| Претходник Бернат Сорија |
Министер за здравство, социјална политика и еднаквост 2009–2010 |
Наследник Леир Пајин |
| Претходник Мигел Анхел Моратинос |
Министер за надворешни работи и соработка 2010–2011 |
Наследник Хозе Гарсија-Маргало и Марфил |
Наводи
уреди- ↑ Mábel Galaz (April 11, 2013), Trinidad Jiménez: “Nos casamos, estamos muy enamorados” El País.
- ↑ Lecture Series of the Americas
- ↑ Rightist's Showing in French Election Deplored Across Europe New York Times.
- ↑ Raphael Minder (October 20, 2010), Zapatero Shakes Up Spanish Cabinet International Herald Tribune.
- ↑ „Spanish prime minister in major cabinet reshuffle“. The Telegraph. London. 20 October 2010. Посетено на 24 August 2013.
- ↑ Jonathan House and David Roman (January 4, 2011), Beijing Signals Interest in Spain Debt Wall Street Journal.
- ↑ Raphael Minder (April 5, 2011), Spain and U.S. Near Accord on Atomic Cleanup International Herald Tribune.
- ↑ Trinidad Jiménez asume la portavocía del PSOE en la comisión de Exteriores El País, September 11, 2014.
- ↑ Julien Toyer, Edgar Aribau, Raquel Castillo and Ori Lewis (November 18, 2014), Spanish parliament to water down Palestine state call Reuters.
- ↑ „Vatican_official_criticized_for_downplaying_abuse_in_Ireland_ Vatican official criticized for downplaying abuse in Ireland“. Архивирано од изворникот на 2009-06-18. Посетено на 2009-05-29.
- ↑ Benedict Mander (November 5, 2010), Spain uneasy with Venezuela over Eta Financial Times.
- ↑ Grave concern about US plan to resolve Israel-Palestine conflict The Guardian, February 27, 2020.