Торинска катедрала
Торинска катедрала (италијански: Duomo di Torino или Катедрала „Св. Јован Крстител“ (Cattedrale di San Giovanni Battista) — католичка катедрала во Торино, северна Италија и седиште на Торинската архиепископија..
| Торинска катедрала | |
|---|---|
| Duomo di Torino | |
 | |
 | |
| 45°04′24″N 7°41′08″E / 45.07332° СГШ; 7.685435° ИГД | |
| Место | Торино, Пиемонт |
| Земја | Италија |
| Вероисповед | римокатолицизам |
| Мреж. место | duomoditorino.it |
| Историја | |
| Осветена | 1505 |
| Чувани мошти | Торинско платно |
| Архитектура | |
| Статус | катедрала |
| Службен статус | активна |
| Архитект(и) | Амедео де Франческо ди Сетињано |
| Стил | ренесанса и барок |
| Изградба | 1468-1470 (камбанарија)[1] 1491-1498 |
| Физички особености | |
| Кули | 1 |
| Висина на кулата | 40 м[2] |
| Управа | |
| Архиепископија | Торинска |
| Митрополија | Торинска |
Храмот е посветен на Свети Јован Крстител и изграден во 1491–98 г. веднаш до постарата камбанаријата од 1470 г. Кон градбата подоцна е придодадена и Капела на Светиот Плашт во која се чува истоименото Торинско платно; оваа изградена Гварино Гварини во 1668–94 г.
Историја уреди
Лангобардска црква уреди
Црквата е изградена врз темелите на некогашниот театар од римско време. Првично имало три храма, и тоа едниот на „Св. Спас“, другиот „Пресв. Богородица Домпненска“ и третиот и најважен — „Св. Јован Крстител“. Според некои извори, третоспоменатиот е осветен од Агилулф, лангобардски крал на северна Италија од 591 до 613 г.[3] Во оваа црква во 662 г. е убиен торинскиот војвода Гарибалд во освета на неговата вмешаност во убиството на кралот Годеперт.
Нова катедрала уреди
Овие три цркви се урнати во 1490-92 г. и на нивно место во 1491 г. е отпочната нова катедрала посветена на Јован Крстител. Храмот е изграден по проект на Амедео де Франческо ди Сетињано (наречен и Мео дел Каприно), кој го завршил за седум години. Единствената останата градба од стариот комплекс била камбанаријата изградена во 1469 г. која стои и денес. Во 1515 г. папата Лав X официјално ја прогласил катедралата за митрополија. Подоцна, во XVII век се извршени извесни измени под водство на Филипо Јувара.
Проширување уреди
Зафатот за проширување на катедралата имал за цел да го вдоми Торинското платно во подостојна просторија. Отпочнат е во 1649 г. со доаѓањето на Бернардино Квадри од Рим за да служи на дворот на савојскиот војвода Карло Емануил II. Во својот нацрт, Квадри се надоврзал на претходната замисла на Карло ди Кастеламонте, со овална капела зад певницата. Во 1667 г. Гварино Гварини е поканет да го доврши зафатот. Куполата, се градела цели 28 години поради одложувања, за на крај да биде завршена во 1694 г. под надзор на Марија Јована Савојска, вдовицата на Карло Емануил II.
Погребани во катедралата уреди
- Блажен Пјер Џорџо Фрасати (1901 – 1925) — торински духовен општественик, истакнат спортист и добротвор на сиромавите, наречен „светец на младината на III милениум“. Прогласен е за блажен од папата Јован Павле II во 1990 г.
- Џани Ањели (1921 - 2003) — стопанственик, еден од сопствениците на автомобилското претпријатие „Фиат“
- Лучана Фрасати Гавроњска (1902 - 2007) — писателка и духовен општественик
- Андреја Пининфарина (1957 - 2008) — инженер, раководител на каросеристичкото претпријатие „Пининфарина“
Галерија уреди
-
Средишниот кораб -
Inside of the Гвариниевата капела -
Верник како се моли пред Светиот Плашт -
Светиот Плашт -
Полиптих на чевларскиот еснаф (1498-1504) -
Оргули -
Камбанаријата
_-_Dome.jpg)
Поврзано уреди
Наводи уреди
- ↑ „Il campanile (The bell tower)“. duomoditorino.it.
- ↑ „Bell tower of the Cathedral“. Roman Catholic Archdiocese of Turin. Архивирано од изворникот на 2016-08-28.
- ↑ Giuseppe Colli. Storia di Torino, il Punto, Turin, 2002
Надворешни врски уреди
| „Торинска катедрала“ на Ризницата ? |
- Мрежно место на Торинската катедрала (италијански) (англиски)
- Црква „Св. Јован Крстител“ (Торино) — Црковни добра (италијански)
- Седиште на Торинската архиепископија — портал (италијански)