Рачо Петров: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Правописна исправка, replaced: кнежество → кнежевство
Ред 12:
'''Рачо Петров''' бил бугарски офицер и политичар. Тој заземал голем број на места во бугарската армија, а по повлекувањето од воената служба, во 1896 година, се занимавал со политичка активност. Два пати бил премиер на [[Бугарија]] - првиот пат ја водел привремената 21 влада, од 25 јануари 1901 година до 4 март 1901 година, вториот пат - 26-та влада, од 19 мај 1903 година до 4 ноември 1906 година, во текот на својата кариера бил близок со кнезот [[Фердинанд I]].
==Воена кариера ==
На 30 август 1878 година Рачо Петров го стекнал чин заставник. По [[Руско-турска војна (1877-1878)|Руско-турската војна ]], во 1878 година стапил во руската школа во [[Пловдив]], а подоцна истата година во Военото училиште во [[Софија]], и завршил во 1879 година, а на 10 мај го добил чинот подпоручик. На 24 март 1882 година го стекнал чинот поручникот.
 
Во 1883 година завршил при Николаевската воена академија во [[Санкт Петербург]]. Бил назначен за командант на чета во 5-та пешадиска тетевенска дружина, а потоа служел во 11-та пешадиска орханиска дружина во [[Шумен]]. На 24 март 1885 година го добил во чинот капетан и назначен Генералштабот, по што станал бригаден аѓутант во штабот на 1-та пешадиска бригада во [[Софија]].
 
По обединувањето на кнежествотокнежевството [[Бугарија]] и [[Источна Румелија]] (1885), со Указот № 2 на кнезот [[Александар I Батенберг]] издаден на 9 септември е назначен за привремен вршител на должноста началник на Генералштабот на бугарската војска. По завршувањето на [[Српско-бугарска војна|Српско-бугарската војна]] (1885) е назначен за носител началник на штабот на војската. За своето учество во војната е награден со орден "За храброст" II степен. На 1 јануари 1886 година го добил во чинот мајор. Во 1887 година е началник на Военото училиште, а од февруари с.г. Регентството го назначило за началник на привремено формираниот Источен одред во [[Русе]].
 
Рачо Петров учествувал активно во сузбивањето на воените немири во Русе во 1887 година На 24 април 1887 година е назначен за министер за одбрана во владата на [[Стефан Стамболов]], на оваа функцијата останл во втората и третата влада на Константин Стоилов (1894-1896). На 2 август 1888 година го добил во чинот потполковник, а на 2 август 1891 чинот полковник. Во овој период го помага [[Македонски комитет|Македонскиот комитет]] и [[Мелничко востание|Мелничкото востание]]. На 17 ноември 1896 година е унапреден во чинот генерал-мајор, а на 29 ноември истата година е отпуштен од армијата и напуштил министерскиот совет.
Ред 57:
 
{{Нормативна контрола}}
 
[[Категорија:Бугарски политичари]]