Иланско (од 1982 г. офиц. Смолево; бугарски: Смолево[1]) — село во Неврокопско, Пиринска Македонија, денес во Општина Јакоруда, Благоевградска област, Бугарија.

Иланско
Смолево
Иланско is located in Бугарија
Иланско
Иланско
Координати: 42°01′04″N 23°45′44″E / 42.01774546868531° СГШ; 23.76208649550659° ИГД / 42.01774546868531; 23.76208649550659
ЗемјаБугарија
ОпштинаЈакоруда
Површина
 • Вкупна17,19 км2 (664 ми2)
Надм. вис.&100000000000000012239991,224 м
Население (2021)
 • Вкупно517
 • Густина0,30/км2 (0,78/ми2)
Час. појасEET (UTC+2)
 • Лето (ЛСВ)EEST (UTC+3)
Пошт. бр.2794

Географија и местоположба

уреди
 
Смолево

Селото Иланско се наоѓа во планинско подрачје. На пругата Септември - Добриниште има и железничка станица. Климата е континентална со значително планинско влијание. Просечните годишни врнежи се околу 700 мм.[2]

Историја

уреди

Во 1927 година едно од првите училишта било отворено во округот Родопи во Благоевградската област. Тоа било сместено во куќата на Кутузов, жител на Илан, емигрант во тоа време во Турција.Тој бил поучуван од Никола Карнолски. Тој доаѓал таму со цел да ги води децата по него на светлиот пат на просветителството. По идејата на Димитар Миров започнала изградба на нова училишна зграда во Вазгова Махала, која била отворена есента во 1931 година, каде имало две одделенија со по 2 паралелки. Во 1948 година биле адаптирани четири училници, учители биле : Спас Тантилов заедно со неговата сопруга, Костадин Добрев и Албен Харлев во 1953 година. Се отворило училиштето „Васил Левски“ во Смолево - 1 паралелка со 4 комбинирани паралелки. Истата година започнала изградбата на ново поголемо училиште во долниот дел, покрај потокот, за да биде во центарот на сите села „Паисиј Хилендарски“ од Аврамово. На 26 јануари 1982 година Иланско било преименувано во село Смолево.[3]

 
Поглед кон селото
 
Џамија во Смолево

Стопанство

уреди

Атарот на селото зафаќа површина од 17.19км². Околу селото има тревна вегетација, додека на остатокот од атарот преовладуваат шумите.[4]

Демографија

уреди

Според пописот од 2021 година, селото имало 517 жители, со густина на населеност од 30 луѓе на километар квадратен.

Во пописот од 2011 година имало 552 жители, што значи дека во текот на една деценија имало стапка на пад на население од -0.62%.[5]

Попис Жители Графички приказ
1934 -
1946 -
1956 -
1965 -
1975 -
1985 622
1992 606
2001 578
2011 552
2021 517

Општествени установи

уреди

Во селото функционира џамија.

Самоуправа и политика

уреди

Културни и природни знаменитости

уреди

Редовни настани

уреди

Личности

уреди

Култура и спорт

уреди

Население

уреди

Етнички состав на селото е претежно помачко, кои практикуваат сунитски ислам.

Попис на населението 2011 година

Број и удел на етничките групи според пописот од 2011 година:[6]

Етничка застапеност
Вкупно 552
Бугари 12
Турци 472
Роми -
Други 5
Не се изјасниле -
Не одговориле 64

Наводи

уреди
  1. Указ бр. 86 пд 20 јануари 1982 г. Обн. ДВ. бр. 7 од 26 јануари 1982 г.
  2. Borisov, Boris (2020-06-30). „Discussion Matters of the Warrant Procedure Relating to the Amendments and Additions in the Code of Civil Procedure (SG. Issue 100 of 20.12.2019)“. De Jure. 11 (1). doi:10.54664/qxay4209 Проверете ја вредноста |doi= (help). ISSN 1314-2593.
  3. Мирчева [Mircheva], Елка [Elka] (2016-12-31). „Rec. „Речник на книжовния български език на народна основа от ХVII век (върху текст от Тихонравовия дамаскин)". Гл. ред. Е. И. Дьомина. София: Валентин Траянов, 2012. 1143 стр“. Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej. 51: 300–311. doi:10.11649/sfps.2016.016. ISSN 2392-2435.
  4. „CORINE Land Cover 2018“.
  5. „City population“.
  6. Б.Б., БУЛАТОВ; Р.И., СЕФЕРБЕКОВ (2019-07-30). „ЧИСЛЕННОСТЬ И ЭТНИЧЕСКИЙ СОСТАВ ГОРОДОВ ДАГЕСТАНА (ПО РЕЗУЛЬТАТАМ ВСЕРОССИЙСКОЙ ПЕРЕПИСИ НАСЕЛЕНИЯ 2010 Г.)“. Вестник Академии наук Чеченской Республики (1(44)). doi:10.25744/vestnik.2019.44.1.002. ISSN 2076-2348.

Надворешни врски

уреди