Иланско
Иланско (од 1982 г. офиц. Смолево; бугарски: Смолево[1]) — село во Неврокопско, Пиринска Македонија, денес во Општина Јакоруда, Благоевградска област, Бугарија.
Иланско Смолево | |
---|---|
Координати: 42°01′04″N 23°45′44″E / 42.01774546868531° СГШ; 23.76208649550659° ИГД | |
Земја | Бугарија |
Општина | Јакоруда |
Површина | |
• Вкупна | 17,19 км2 (664 ми2) |
Надм. вис. | 1,224 м |
Население (2021) | |
• Вкупно | 517 |
• Густина | 0,30/км2 (0,78/ми2) |
Час. појас | EET (UTC+2) |
• Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Пошт. бр. | 2794 |
Географија и местоположба
уредиСелото Иланско се наоѓа во планинско подрачје. На пругата Септември - Добриниште има и железничка станица. Климата е континентална со значително планинско влијание. Просечните годишни врнежи се околу 700 мм.[2]
Историја
уредиВо 1927 година едно од првите училишта било отворено во округот Родопи во Благоевградската област. Тоа било сместено во куќата на Кутузов, жител на Илан, емигрант во тоа време во Турција.Тој бил поучуван од Никола Карнолски. Тој доаѓал таму со цел да ги води децата по него на светлиот пат на просветителството. По идејата на Димитар Миров започнала изградба на нова училишна зграда во Вазгова Махала, која била отворена есента во 1931 година, каде имало две одделенија со по 2 паралелки. Во 1948 година биле адаптирани четири училници, учители биле : Спас Тантилов заедно со неговата сопруга, Костадин Добрев и Албен Харлев во 1953 година. Се отворило училиштето „Васил Левски“ во Смолево - 1 паралелка со 4 комбинирани паралелки. Истата година започнала изградбата на ново поголемо училиште во долниот дел, покрај потокот, за да биде во центарот на сите села „Паисиј Хилендарски“ од Аврамово. На 26 јануари 1982 година Иланско било преименувано во село Смолево.[3]
Стопанство
уредиАтарот на селото зафаќа површина од 17.19км². Околу селото има тревна вегетација, додека на остатокот од атарот преовладуваат шумите.[4]
Демографија
уредиСпоред пописот од 2021 година, селото имало 517 жители, со густина на населеност од 30 луѓе на километар квадратен.
Во пописот од 2011 година имало 552 жители, што значи дека во текот на една деценија имало стапка на пад на население од -0.62%.[5]
Попис | Жители | Графички приказ |
1934 | - | |
1946 | - | |
1956 | - | |
1965 | - | |
1975 | - | |
1985 | 622 | |
1992 | 606 | |
2001 | 578 | |
2011 | 552 | |
2021 | 517 |
Општествени установи
уредиВо селото функционира џамија.
Самоуправа и политика
уредиКултурни и природни знаменитости
уредиРедовни настани
уредиЛичности
уредиКултура и спорт
уредиНаселение
уредиЕтнички состав на селото е претежно помачко, кои практикуваат сунитски ислам.
Попис на населението 2011 година
Број и удел на етничките групи според пописот од 2011 година:[6]
Етничка застапеност | |
Вкупно | 552 |
Бугари | 12 |
Турци | 472 |
Роми | - |
Други | 5 |
Не се изјасниле | - |
Не одговориле | 64 |
Наводи
уреди- ↑ Указ бр. 86 пд 20 јануари 1982 г. Обн. ДВ. бр. 7 од 26 јануари 1982 г.
- ↑ Borisov, Boris (2020-06-30). „Discussion Matters of the Warrant Procedure Relating to the Amendments and Additions in the Code of Civil Procedure (SG. Issue 100 of 20.12.2019)“. De Jure. 11 (1). doi:10.54664/qxay4209 Проверете ја вредноста
|doi=
(help). ISSN 1314-2593. - ↑ Мирчева [Mircheva], Елка [Elka] (2016-12-31). „Rec. „Речник на книжовния български език на народна основа от ХVII век (върху текст от Тихонравовия дамаскин)". Гл. ред. Е. И. Дьомина. София: Валентин Траянов, 2012. 1143 стр“. Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej. 51: 300–311. doi:10.11649/sfps.2016.016. ISSN 2392-2435.
- ↑ „CORINE Land Cover 2018“.
- ↑ „City population“.
- ↑ Б.Б., БУЛАТОВ; Р.И., СЕФЕРБЕКОВ (2019-07-30). „ЧИСЛЕННОСТЬ И ЭТНИЧЕСКИЙ СОСТАВ ГОРОДОВ ДАГЕСТАНА (ПО РЕЗУЛЬТАТАМ ВСЕРОССИЙСКОЙ ПЕРЕПИСИ НАСЕЛЕНИЯ 2010 Г.)“. Вестник Академии наук Чеченской Республики (1(44)). doi:10.25744/vestnik.2019.44.1.002. ISSN 2076-2348.
Надворешни врски
уредиОваа статија место во Пиринска Македонија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |