Сасарски јазик
Сасарскиот (локално име Sassaresu или Turritanu) е јужноромански јазик и дијасистем на сардинскиот јазик и корзиканскиот јазик. Често се смета за сардино-корзикански јазик поради историските блиски врски со двата региона. Јазикот, покрај силното влијание на сардинскиот јазик, сè уште го има зачувано тосканскиот корен. Во лингвистичкиот научен свет, овој јазик се окарактеризирал како транзиционален јазик помеѓу итало-западните јазици[1][2][3] и сардински јазик.[4]
Сасарски јазик Sassaresu | ||
---|---|---|
Изговор: | [sasːaˈrezu] | |
Зборуван во: | Италија | |
Регион: | Сардинија | |
Вкупно говорници: | — | |
Јазично семејство: | индоевропски италски романски јужни / итало-западни Сасарски јазик | |
Статус | ||
Службен во: | Сардинија | |
Регулиран од: | не е регулиран | |
Јазични кодови | ||
ISO 639-1: | co | |
ISO 639-2: | cos | |
ISO 639-3: | id=sdc sdc |
Јазикот го зборуваат околу 120.000 луѓе во Сардинија.
Оваа статија поврзана со индоевропските јазици е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
Наводи
уреди- ↑ Enrico, Costa (1992). Sassari (италијански). Sassari: Edizioni Gallizzi. vol.I, pag.51.
Ai Pisani dobbiamo anche il nostro dialetto, che per la maggior parte è quasi lo stesso che vi si parla oggi - una specie di toscano del secolo XIII - corrotto più tardi da un po' di corso e da molto spagnuolo.
- ↑ Mario Pompeo, Coradduzza (2004). Il sistema del dialetto (италијански). Sassari. стр. refazione.
... il sassarese deriva dalla language italiana e, più precisamente, dal toscano antico, poi trasformatosi lentamente in dialetto popolare fin dal secolo XII, quando ancora i borghesi e i nobili parlavano in sardo logudorese. Durante l'età del Libero Comune (1294 - 1323), il dialetto sassarese non era altro che un pisano contaminato, al quale si aggiungevano espressioni sarde, corse e spagnole; non è quindi un dialetto autoctono, ma continentale e, meglio determinandolo, un sotto - dialetto toscano misto, con caratteri propri, diverso dal gallurese di importazione corsa.
- ↑ Max Leopold, Wagner (1943). The problem of the geographical region to be attributed to Gallurese and Sassarese. Neolatin Culture 3 (италијански). стр. 243, 267.
a dialect of the people which, following all evidences was formed step by step starting from the XVI century, after the period in which various deadly pestilences decimated the population of the city; most of the surviving people were of Pisan and Corsican origin, also quite a good number of Genovese people was part of the population. In this way the hybrid dialect that nowadays is being spoken in Sassari, Porto Torres and Sorso came into being. Its basis is a corrupt Tuscan with Genovese traces and quite some Sardinian terms.
- ↑ Mauro, Maxia (1999). Studi storici sui dialetti della Sardegna settentrionale (италијански). Sassari: Studium Adf. стр. 21, 37.
Mentre il còrso della colonia sassarese subiva il forte influsso logudorese, specialmente nella sintassi e nel lessico" and "dopo il fortissimo influsso sardo subito dal còrso nel processo di sovrapposizione sull’originario logudorese