Сао (месечина)
Сао — напредна неправилна месечина на Нептун. Откриен е од Метју Џ. Холман и сор. на 14 август 2002 година.[5]
Откривање[1][2] | |
---|---|
Откритие на | |
Откриено | 14 август 2002 |
Ознаки | |
Наречена по | Сао (Σαώ) |
S/2002 N 2 | |
Орбитални особености[3] | |
Епоха 10 јуни 2003 | |
22.228 Гм | |
Занесување | 0.1365 |
2912.72 денови (7.97 год.) | |
Наклон | 53.483° |
Физички особености | |
Албедо | 0.04 (претпоставено)[4] |
Сао кружи околу Нептун на растојание од околу 22,4 милиони км и има пречник од околу 44 километри (под претпоставка дека албедото е 0,04).
Сао следи исклучително наклонета и умерено ексцентрична орбита илустрирана на дијаграмот во однос на другите неправилни месечини на Нептун. Месечините над хоризонталната оска ја следат ротацијата на Нептун, а месечините под него се движат спротивно од ротацијата на Нептун. Жолтите сегменти се протегаат од перицентарот до апоцентарот, покажувајќи ја ексцентричноста.
Месечината е во Козаина резонанција, односно неговата склоност и ексцентричност се споени (наклонот на орбитата се намалува додека ексцентричноста се зголемува и обратно).
Сао или Нептун XI, како и многу од надворешните месечини на Нептун, е наречена по една од Нереидите; Сао бил поврзан со едрењето и се нарекува „Спасителот“ или „Безбедност“. Пред објавувањето на неговото име на 3 февруари 2007 година (IAUC 8802), Сао бил познат привремено како S/2002 N 2.
Наводи
уреди- ↑ JPL (21 јули 2011). „Planetary Satellite Discovery Circumstances“. Jet Propulsion Laboratory. Посетено на 13 октомври 2020.
- ↑ Green, Daniel W. E. (13 јануари 2003). „Satellites of Neptune“. IAU Circular. 8047. Посетено на 13 октомври 2020.
- ↑ Jacobson, R. A. (2008). „NEP078 – JPL satellite ephemeris“. Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Посетено на 13 октомври 2020.
- ↑ Sheppard, Scott S.; Jewitt, David C.; Kleyna, Jan (2006). „A Survey for "Normal" Irregular Satellites around Neptune: Limits to Completeness“. The Astronomical Journal. 132: 171–176. arXiv:astro-ph/0604552. Bibcode:2006AJ....132..171S. doi:10.1086/504799.CS1-одржување: ref=harv (link)
- ↑ Holman, M. J.; Kavelaars, J. J.; Grav, T.; и др. (2004). „Discovery of five irregular moons of Neptune“ (PDF). Nature. 430 (7002): 865–867. Bibcode:2004Natur.430..865H. doi:10.1038/nature02832. PMID 15318214. Посетено на 24 October 2011.CS1-одржување: ref=harv (link)