Розалинда (месечина)
Розалинда — внатрешна месечина на Уран. Откриен бил од сликите направени од Војаџер 2 на 13 јануари 1986 година и му била дадена привремената ознака S/1986 U 4.[6] Името го добила по ќерката на протераниот војвода во претставата Вилијам Шекспир, како „Како што милувате“. Назначен е и како Уран XIII.[7]
 Вселенскиот телескоп Хабл ја фотографирал малата Розалинда орбитирајќи го Уран во 1997 година | |
| Откривање | |
|---|---|
| Откритие на | Стивен Сајнот / Војаџер 2 |
| Откриено | 13 јануари 1986 |
| Ознаки | |
| Орбитални особености | |
Главна орбита полупречник | 69,926.795 ± 0.053 км[1] |
| Занесување | 0.00011 ± 0.000103[1] |
| 0.558459529 ± 0.000000019 д[1] | |
| Наклон | 0.27876 ± 0.045° (кон урановиот екватор)[1] |
| Месечина на | Уран |
| Физички особености | |
| Димензии | 72 × 72 × 72 км[2] |
Среден полупречник | 36 ± 6 км[2][3][4] |
| ~16,000 км²[б 1] | |
| Зафатнина | ~200,000 км³[б 1] |
| Маса | ~2.5×1017 кг[б 1] |
Средна густина | ~1.3 г/см³ (претпоставено)[3] |
| ~0.012 м/с²[б 1] | |
| ~0.031 км/с[б 1] | |
| истовремен[2] | |
| нула[2] | |
| Албедо | 0.08 ± 0.01[5] |
| Температура | ~64 К[б 1] |
Розалинда спаѓа во портиската група на месечини, во која се и Бјанка, Кресида, Дездемона, Порција, Јулија, Купидон, Белинда и Пердита.[5] Овие месечини имаат слични орбити и фотометриски својства. Освен неговата орбита, полупречник од 36 км[2] и геометриско албедо од 0,08[5] практично ништо не се знае за Розалинда.
На сликите на Војаџер 2, Розалинда се појавува како скоро сферичен објект. Односот на оските на сфероидот на пролатот на Розалинда е 0,8-1,0.[2] Неговата површина е со сива боја.[2]
Розалинда е многу близу до орбитална резонанса од 3:5 со Корделија.[8]
Поврзано
уредиНаводи
уредиОбјаснувачки забелешки
Цитати
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Jacobson, R. A. (1998). „The Orbits of the Inner Uranian Satellites From Hubble Space Telescope and Voyager 2 Observations“. The Astronomical Journal. 115 (3): 1195–1199. Bibcode:1998AJ....115.1195J. doi:10.1086/300263.CS1-одржување: ref=harv (link)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Karkoschka, Erich (2001). „Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites“. Icarus. 151 (1): 69–77. Bibcode:2001Icar..151...69K. doi:10.1006/icar.2001.6597.
- ↑ 3,0 3,1 „Planetary Satellite Physical Parameters“. JPL (Solar System Dynamics). 24 октомври 2008. Посетено на 29 септември 2020.
- ↑ Williams, Dr. David R. (23 ноември 2007). „Uranian Satellite Fact Sheet“. NASA (National Space Science Data Center). Посетено на 29 септември 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Karkoschka, Erich (2001). „Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope“. Icarus. 151 (1): 51–68. Bibcode:2001Icar..151...51K. doi:10.1006/icar.2001.6596.
- ↑ Smith, B. A. (16 јануари 1986). „Satellites of Uranus“. IAU Circular. 4164. Посетено на 29 септември 2020.
- ↑ „Planet and Satellite Names and Discoverers“. Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology. 21 јули 2006. Посетено на 29 септември 2020.
- ↑ Murray, Carl D.; Thompson, Robert P. (1990-12-06). „Orbits of shepherd satellites deduced from the structure of the rings of Uranus“. Nature. 348 (6301): 499–502. Bibcode:1990Natur.348..499M. doi:10.1038/348499a0. ISSN 0028-0836.CS1-одржување: ref=harv (link)