Пирамида на Нeферефре

Пирамидата Неферефре, позната и како Пирамида на Ранефереф, (во египетски Netjeri-bau-Nefer-ef-Ra ( Божествената е моќта на Неферефре)) — недовршен пирамидален комплекс 25 век п.н.е. изграден за египетскиот фараон Неферефре од Петтата Династија . [10] [11][12] c. 2460–2453 BC,[13] c. 2448–2445 BC,[14][15] c. 2431–2420 BC,[16] c. 2419–2416 BC,[17] c. 2362–2359 BC.[18]}} Незавршената пирамида на Неферефре е третата и последна изградена во дијагоналната линија во Абусир -фигуративна линија што ги поврзува пирамидите Абусир со Хелиополис -на некрополата, сместена југозападно од пирамидата на Нефериркаре.

Пирамида на Неферефре
Неферефре
Неферефре
Координати29°53′38″N 31°12′6″E / 29.89389° СГШ; 31.20167° ИГД / 29.89389; 31.20167
Старо име
<
N5F35I9
>R8D21G30O24
[1]
Nṯr.j-b3w-nfr-f-Rˁ[2]
Netjeri-bau-Nefer-ef-Ra
"Divine are the Ba's of Neferefre"[3]
Alternatively translated as "Divine is Neferefre's power"[4]
ИзградбаПетта династија
ТипПирамида
Мастаба
МатеријалВаровник
Висина~7 м (23 ст; 13 cu)[5]
Основа78 м (256 ст; 149 cu) (intended)[6]
65 м (213 ст; 124 cu) (after mastaba conversion)[7]
Волумен29,575 m3 (38,683 cu yd)[8]
Наклон64°30' (intended)[6]
78° (after mastaba conversion) [9]
Грешка во Lua во Модул:Location_map, ред 526: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/Долен Египет" does not exist

Пирамидата набрзина била претворена во квадратна мастаба или исконска могила по раната смрт на Неферефре. Во периодот помеѓу неговата смрт и мумификација, импровизиран, варовнички храм бил изграден од платформа првично наменета за обвивка на пирамидата. Не е јасно кој ја изградил оваа почетна фаза на храмот, иако глинените запечатувања пронајдени во неговата близина укажуваат на тоа дека можеби бил владетелот Шепсескаре. За време на владеењето на Ниусере, помладиот брат на Нефереф, храмот бил проширен двапати. Во втората фаза, изградена од тула од кал, храмот бил значително проширен на исток, додаден бил попречен коридор што води до пет простории за складирање, како и десет двокатни простории за складирање на северната страна од храмот, и, најзначајно, хипостилна сала. Содржела дваесет и две или дваесет и четири дрвени столбови, сите изгубени и многу камени и дрвени статуи на владетелот, од кои се пронајдени фрагменти. Статуетка од варовник Неферефре е значајна меѓу овие статуи, бидејќи претставува мотив претходно познат само од една статуа на Кафре.

Југоисточно од храмот откриена е голема правоаголна зграда од тула. Откриено е дека тоа е „Светилиштето на ножот“, кланица која се користела за ритуално колење животни како жртви за култот во мртовечница. Папируситеите од Абусир чуваат настан каде биле заклани 130 бикови за време на десетдневниот фестивал. До владеењето на Тети во Шестата династија, кланицата била затрупана и деактивирана. Култот на мртовечница на кралот престанала да работи по владеењето на Пепи II, но накратко бил оживеан во Дванаесеттата династија . Од Новото Царство до XIX век, споменикот периодично се одгледувал од неговиот варовник. И покрај ова, комплексот останува еден од најдобро сочуваните на Старото Кралство . Во неговата потструктура, багерите пронашле фрагменти од црвен гранитен саркофаг и мумија на Неферефре, за која било откриено дека починал на возраст од дваесет до дваесет и три години. Гробницата на Кенткаус III, најверојатно сопругата на Неферефре, била откриена во близина на неговата недовршена пирамида во Абусир. Внатре во подструктурата биле пронајдени фрагменти од мумија, за кои било утврдено дека припаѓаат на дваесетгодишна женка. Нејзиното име и титули биле пронајдени на Бауграфити, вклучувајќи ја и титулата „мајка на кралот“. Идентитетот на овој крал не е пронајден запишан во епиграфијата на нејзиниот гроб, но најверојатно се однесува на Менкаухор или Шепсескаре.

  1. Verner 2001d, стр. 301.
  2. Budge 1920, стр. 921.
  3. Arnold 2003, стр. 159.
  4. Verner 2001d, стр. 304.
  5. Verner 2001d, стр. 306.
  6. 6,0 6,1 Verner 2001d, стр. 464.
  7. Lehner 2008, стр. 146.
  8. Bárta 2005, стр. 180.
  9. Lehner 2008, стр. 147.
  10. Verner 2001c.
  11. Verner 2001c, стр. 589.
  12. Altenmüller 2001, стр. 599.
  13. Clayton 1994, стр. 60.
  14. Málek 2003, стр. 100.
  15. Shaw 2003, стр. 482.
  16. Allen et al. 1999, стр. xx.
  17. Lehner 2008, стр. 8.
  18. Dodson & Hilton 2004, стр. 288.

Наводи

уреди

Надворешни врски

уреди