Периферен агол
Нека е дадена кружница. Периферен агол e агол чиe теме P лежи на кружницата, а чии краци ја сечат кружницата (во други две точки). Трите точки еднозначно го определуваат периферниот агол.
- Периферен агол α е: 0° < α < 180° односно 0 < α < π (радијани)
Периферен агол | |
---|---|
Периферен агол има теме на кружницата | |
Тип | агол во рамнина (2д) |
Поддршка | кружница |
Формули
уреди1, Ако пресечните точки А и В на краците со кружницата формираат пречник, тогаш независно од точката P, α = 90°, т.е. е прав агол. (Во радијани, α = π/2.)
- Доказ: Талесова теорема.
2. Нека L е должината на пократкиот лак помеѓу А и В, а R нека е полупречникот на кружницата.[1]
- Ако темето Р лежи надвор од L (слика 1):
- Ако темето Р лежи внатре во L (слика 2):
Забелешка: Големината на периферниот агол α зависи од полупречникот R на кружницата и должината на L, т.е. должината на пократкиот лак помеѓу точките А и В, односно
- Големината на периферниот агол α не зависи од егзактната позиција на точката Р, туку само дали Р лежи надвор од L или внатре на L.
Периферен и централен агол
уреди
каде што Θ е соодветниот централен агол (слика 3 и слика 4).[2]
Забелешка: Овој однос важи кога Р лежи надвор од лакот L, а зависи од значењето на „соодветен централен агол“ кога Р лежи внатре на L.[3][4]
Наводи
уреди- ↑ „Inscribed angle (of a circle)“ (англиски). Math Open Reference. 2009. Посетено на 1 декември 2013. интерактивен
- ↑ Wilson, Jim. „Proof that central is twice inscribed“ (англиски). Univ. Georgia. Посетено на 1 декември 2013.
- ↑ Warendorff, Jay. „Inscribed and Central Angles in a Circle“ (англиски). Wolfram Demonstrations Project. Посетено на 1 декември 2013. интерактивен
- ↑ „Central Angle Theorem“ (англиски). Math Open Reference. 2009. Посетено на 1 декември 2013. интерактивен
Поврзани теми
уредиНадворешни врски
уреди- Златковска, С. (2010). „Врска меѓу централен и периферен агол“. Архивирано од изворникот на 2018-07-25. Посетено на 1 декември 2013. интерактивен
- „Inscribed angle (of a circle)“ (англиски). Math Open Reference. 2009. Посетено на 1 декември 2013. интерактивен