Нефи

Нефи (отомански турски : مخلص maḫlaṣ) — псевдоним на отоманскиот турски поет и сатиричар чие вистинско име било Омер (عمر) (околу 1572, Хасанкале, Ерзурум - 1635, Цариград).

Животопис

Нефи дошол во османлиската престолнина Цариград некаде пред 1606 година, кога се забележува дека работел во бирократијата како контролор (maden mukataacısı). Нефи се обидел да ја добие наклоноста на султанот за неговата поезија, но не бил успешен во времето на Ахмед I (владеел 1603–1617) и Осман II (владеел 1618–1622). Сепак, конечно, султанот Мурат IV (владеел 1623–1640) ја препознал неговата вештина и му дал стипендија.

Поради неговите злобни литературни напади врз владини службеници, тој бил погубен во 1635 година на барање на кајмакамот Бајрам-паша.^[1]

Приказна за неговото погубување

Турскиот историчар и новинар Махмут Сами Шимшек ја раскажува следнава приказна за погубувањето на Нефи:^[2]

За погубувањето на Нефи било одлучено поради неговите сатирични стихови за големиот везир Бајрам-паша.

Нефи пристигнал во палатата Топкапи за да ја претстави својата ново напишана сатирична книга „Sihâm-ı Kazâ“ на султанот Мурад IV. На претставувањето, еден гром удрил во куполата на палатата. Султанот започнал да вика „Злобник! Земете ја вашата книга и слезете за да се ослободиме од стрелите на несреќата“.

По напуштањето на публиката на султанот, Нефи побарал да посредува за неговото помилување. Црниот ага со африканско потекло започнал да му пишува писмо на големиот везир додека Нефи стоел во близина и гледал. По кратко време, капка црно мастило паднало врз белата хартија и Нефи веднаш искоментирал со сарказам „Господине, капеше благословената пот“. Господарот на палатата ја искинал хартијата од лутина, а Нефи бил предаден на џелатот. Тој бил храбар до последниот момент и на својот џелат му кажал „ Ајде човеку, биди поопуштен!“ Откако го задавиле со подмачкано јаже во шумата на палатата, неговиот труп бил фрлен во морето.

Дела

Нефи бил под силно влијание на класичната персиска поезија, но исто така ја развил и турската касиде форма. Во прилог на одите, особено за султанот Мурад IV, Нефи напишал саркастичен и честопати витриолен стих за промашувањата на специфичните владини службеници.^[1]

Наводи

↑ ^1,0 ^1,1 Shaw, Ezel Kural; Shaw, Stanford J. (1976). History of the Ottoman empire and modern Turkey. Vol. 1, Empire of the Gazis: the rise and decline of the Ottoman empire, 1280-1808. Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 0-521-29163-1.
↑ Şimşek, Mahmut Sami (2009-01-29). „Biçimsiz Taş Altında İsimsiz Cellatlar“ (турски). Sosyal Okulu. Архивирано од изворникот на 2009-04-02. Посетено на 2009-04-19.

Користена литература

Gibb, Elias John Wilkinson (2002). Ottoman Literature: The Poets and Poetry of Turkey. Honolulu: University Press of the Pacific. ISBN 0-89875-906-4.

Овој напис делумно се заснова на материјал од турската Википедија .

[Shaw-1] 1,0 ^1,1 Shaw, Ezel Kural; Shaw, Stanford J. (1976). History of the Ottoman empire and modern Turkey. Vol. 1, Empire of the Gazis: the rise and decline of the Ottoman empire, 1280-1808. Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 0-521-29163-1.

[2] Şimşek, Mahmut Sami (2009-01-29). „Biçimsiz Taş Altında İsimsiz Cellatlar“ (турски). Sosyal Okulu. Архивирано од изворникот на 2009-04-02. Посетено на 2009-04-19.

[1]

[2]