Михај[1] Иванчик (унгарски: Mihály Iváncsik; р. 9 јули 1959)[2] е унгарски поранешен ракометар. Играл како десно крило и бил познат по неговите незгодни удари.

Кариера

уреди

Клуб

уреди

Почнал да игра ракомет за неговиот локален клуб Нирбатор. Неговиот талент бил забележан рано, а многу клубови биле заинтересирани за него, вклучувајќи ги и Сегеди Волан СЦ, Будимпешта Хонвдед СЕ и Џири Раба ЕТО. Тој конечно го избрал тимот со седиште во Ѓер и го направи своето деби за неговиот нов клуб во 1980 година против Татабања. Тој станал еден од најпознатите играчи во доцните осумдесетти и почетокот на деведесеттите години во Унгарија, и освоил три последователни титули во Унгарија во периодот помеѓу 1987 и 1990 година со Раба ЕТО. Покрај тоа, тој го освоил ИФФ Купот во 1986 година, откако го победиле Аликанте во финалето. Неговите извонредни настапи му ја донеле наградата унгарски ракометар на годината во 1989 година.

Подоцна, ја пробал својата среќа во странство, играјќи две сезони во Грац и уште неколку години во Гунцбург. По враќањето во Унгарија, тој играл за Дунафер СЕ и Татабања во првенството на највисоко ниво и продолжил да практикува ракомет во пониски лиги до неговото пензионирање во 2009 година. Тој играл за второпласираниот клуб Папа до 2004 година, кога се префрлил во третата екипа на тимот Комароми Ц.Ц.

Меѓународен

уреди

Играл 165 пати за Унгарија и освоил сребрен медал на Светското првенство 1986 година. Тој бил четврто место на Олимписките игри 1988 и седми на Олимписките игри во 1992 година. Тој исто така играл на Светското првенство 1990 година. Бил избран за Светскиот Избор за Европа неколкупати помеѓу 1989 и 1991 година.

Лично

уреди

Имал три сина, Гергo Иванчик, Тамас Иванчик и Адам Иванчик. Сите се професионални ракометари и унгарски интернационалци.

Тој работи за мултинационална компанија во Ѓер и е член на управниот одбор на неговиот стар клуб, Ѓири ЕТО ФКЦ.

Поединечни награди

уреди
  • Унгарски ракометар на годината: 1989

Наводи

уреди
  1. „Транскрипција и транслитерација на туѓите имиња“. Правопис на македонскиот јазик (II. изд.). Скопје: Институт за македонски јазик „Крсте Мисирков“. 2017. стр. 265. ISBN 978-608-220-042-2.
  2. „Mihály Iváncsik“. Sports-reference.com. Архивирано од изворникот на 2020-04-18. Посетено на 9 January 2011.