Лаврентиј Берија
Лаврентиј Павлович Берија (грузиски: ლავრენტი პავლეს ძე ბერია; руски: Лаврентий Павлович Берия; 29 март 1899 - 23 декември 1953) —советски политичар од грузиско потекло[1][2], раководител на советската тајна полиција и на безбедносните служби во времето на Сталин. До крајот на Големата чистка тој станал заменик-раководител, а потоа и раководител на НКВД. Претставува еден од одговорните за Големата чистка. Берија бил највлијателен во текот и по Втората светска војна. Веднаш по смртта на Сталин во 1953 година, станал прв заменик премиер. Тогаш тој започнал да спроведува кратка кампања за либерализација. Тој накратко бил дел од владејачката тројка со Георги Маленков и Вјачеслав Молотов. Меѓутоа, во истата година тој бил уапсен и погубен од страна на неговите политички соперници. Во своите мемоари Молотов вели дека Берија тврдел дека го отрул Сталин.
| Лаврентиј Павлович Берија | |
|---|---|
| |
| Прв заменик-премиер на Советот на министри на СССР | |
| На должноста 5 март 1953 – 26 јуни 1953 | |
| Премиер | Георгиј Маленков |
| Претходник | Вјачеслав Молотов |
| Наследник | Лазар Каганович |
| Министер за внатрешни работи | |
| На должноста 5 март 1953 – 26 јуни 1953 | |
| Претходник | Сергеј Круглов |
| Наследник | Сергеј Круглов |
| На должноста 25 ноември 1938 – 29 декември 1945 | |
| Претходник | Николај Ежов |
| Наследник | Сергеј Круглов |
| Прв секретар на Грузиската комунистичка партија | |
| На должноста 15 јануари 1934 – 31 август 1938 | |
| Претходник | Петре Агнијашвили |
| Наследник | Кандид Чарквиани |
| На должноста 14 ноември 1931 – 18 октомври 1932 | |
| Претходник | Лаврентиј Картвелишвили |
| Наследник | Петре Агнијашвили |
| Лични податоци | |
| Роден(а) | 29 март 1899 Руска Империја |
| Починал(а) | 23 декември 1953 (возр. 54) Москва, СССР |
| Државјанство | СССР |
| Националност | Грузиец |
| Партија | Комунистичка партија на Советскиот Сојуз |
| Потпис | 
|