Крозе
Крозеови Острови (француски: Îles Crozet), Крозеов Архипелаг (Archipel Crozet) или само Крозе — архипелаг од мали подсантарктички острови во Индискиот Океан. Тие сочинуваат еден округ во рамките на француската прекуморска територија именувана како Француски Јужни и Антарктички Земји.
Крозеови Острови Îles Crozet
|
||||
---|---|---|---|---|
|
||||
Гесло: "Слобода, еднаквост, братство" | ||||
Химна: Марселјеза |
||||
Местоположба на Крозеовите Острови
|
||||
• | Управник | Паскал Боло[1] | ||
• | Шеф на округ | Франсоа Забло[1] |
Еден од Крозеовите Острови | |
Географија | |
---|---|
Место | Индиски Океан |
Координати | 46°25′S 51°59′E / 46.417° ЈГШ; 51.983° ИГД |
Архипелаг | Крозеови Острови |
Вкупно острови | 6 |
Поголеми острови | 3 |
Површина | 352 км2 |
Највисоко место | 1.090 м |
Највисока точка | Марион-Дифресн |
Држава | |
Прекуморска територија | Француски Јужни и Антарктички Земји |
Округ | Крозеови Острови |
Демографија | |
Население | 18 (зиме) 30 (лете) |
Историја
уредиКрозеовите Острови биле откриени на 24 јануари 1772 година од страна на француската експедиција предводена од Марк-Жозеф Марион ду Фресне. Жил Крозе, вториот човек по команда на експедицијата, стапнал на островот Посесион и со тоа официјално Франција објавила дека островите се под нивна управа. Имено, островите се именувани токму по Жил Крозе.[2] Експедицијата продолжила кон Нов Зеланд, каде капетанот и поголем дел од екипажот биле убиени од страна на Маорите.[3] Сепак, Крозе преживеал и успешно ги предводел преживеаните назад во Маврициус, каде им била базата.
Геологија
уредиОстровите лежат на Антарктичката Плоча. Тие се грубо кажано помеѓу Мадагаскар и Кергеленовото вулканско жариште. Најстар остров од овие е Источниот Остров кој бил создаден пред 9 милиони години и бил создаден од вулканско жариште.[4] Ова жариште продолжило да создава острови кон запад, до денес.[5] Иако геолошки гледано островите се млади, сепак денес не се забележува вулканска активност.
Географија
уредиОколу главните острови има повеќе мали островчиња и карпести гребени. Главните острови се (од запад кон исток):
бр. | остров (превод) | површина | највисока точка | местоположба |
---|---|---|---|---|
Западни | ||||
1 | Кошон (Остров на Свињите) | 67 km2 (26 ми) | Мон Ричард-Фој, 770 м (2,526 ст) | 46°06′S 50°14′E / 46.100° ЈГШ; 50.233° ИГД |
2 | Пингвински Остров | 3 km2 (1.2 ми) | Мон де Маншо 340 м (1,115 ст) | 46°25′S 50°24′E / 46.417° ЈГШ; 50.400° ИГД |
3 | Апотр (Апостолски Остров) | 2 km2 (0.8 ми) | Мин Пјер, 289 м (948 ст) | 45°57′S 50°25′E / 45.950° ЈГШ; 50.417° ИГД |
Источни | ||||
4 | Посесион (Посед) | 150 km2 (58 ми) | Пик ду Маскарин, 934 м (3,064 ст) | 46°24′S 51°46′E / 46.400° ЈГШ; 51.767° ИГД |
5 | Источен Остров | 130 km2 (50 ми) | Марион-Дифресн, 1,090 м (3,576 ст) | 46°25′S 52°12′E / 46.417° ЈГШ; 52.200° ИГД |
Крозе | 352 km2 (136 ми) | Mont Marion-Dufresne, 1,090 м (3,576 ст) | 45°57' to 46°29'S 50°10' to 52°19'E |
- Клима
Климатски податоци за Алфред Фор (1981–2010) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Месец | Јан | Фев | Мар | Апр | Мај | Јун | Јул | Авг | Сеп | Окт | Ное | Дек | Годишно |
Највисока забележана °C (°F) | 22.4 (72.3) |
21.7 (71.1) |
21.2 (70.2) |
19.7 (67.5) |
16.5 (61.7) |
16.0 (60.8) |
14.9 (58.8) |
16.4 (61.5) |
15.4 (59.7) |
17.5 (63.5) |
19.7 (67.5) |
20.7 (69.3) |
22.4 (72.3) |
Прос. висока °C (°F) | 10.4 (50.7) |
11.0 (51.8) |
10.1 (50.2) |
9.1 (48.4) |
7.2 (45) |
6.1 (43) |
6.0 (42.8) |
5.4 (41.7) |
5.8 (42.4) |
6.8 (44.2) |
7.8 (46) |
9.2 (48.6) |
7.9 (46.2) |
Сред. дневна °C (°F) | 7.5 (45.5) |
8.1 (46.6) |
7.4 (45.3) |
6.5 (43.7) |
4.9 (40.8) |
3.8 (38.8) |
3.7 (38.7) |
3.2 (37.8) |
3.3 (37.9) |
4.1 (39.4) |
5.0 (41) |
6.3 (43.3) |
5.3 (41.5) |
Прос. ниска °C (°F) | 4.5 (40.1) |
5.2 (41.4) |
4.8 (40.6) |
3.9 (39) |
2.5 (36.5) |
1.5 (34.7) |
1.4 (34.5) |
0.9 (33.6) |
0.8 (33.4) |
1.3 (34.3) |
2.3 (36.1) |
3.3 (37.9) |
2.7 (36.9) |
Најниска забележана °C (°F) | 0.0 (32) |
0.7 (33.3) |
−0.4 (31.3) |
−1.7 (28.9) |
−2.5 (27.5) |
−3.7 (25.3) |
−5.0 (23) |
−4.7 (23.5) |
−6.6 (20.1) |
−3.9 (25) |
−2.8 (27) |
−1.9 (28.6) |
−6.6 (20.1) |
Прос. врнежи мм (ин) | 127.8 (5.031) |
129.1 (5.083) |
146.2 (5.756) |
160.2 (6.307) |
186.2 (7.331) |
131.7 (5.185) |
139.2 (5.48) |
157.3 (6.193) |
163.6 (6.441) |
156.2 (6.15) |
147.9 (5.823) |
142.0 (5.591) |
1.782,5 (70,177) |
Прос. бр. врнежливи денови (≥ 1.0 mm) | 12.97 | 11.64 | 13.37 | 15.89 | 16.54 | 14.85 | 15.81 | 16.04 | 14.75 | 13.86 | 12.92 | 14.88 | 172.91 |
Сред. бр. сончеви часови месечно | 96.6 | 74.7 | 65.4 | 10.9 | 17.1 | 14.8 | 30.8 | 41.9 | 46.1 | 62.1 | 80.1 | 63.2 | 600.4 |
Извор: Meteo climat[6][7] |
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 Official organisational chart[мртва врска]
- ↑ Mills, William J (2003). Exploring Polar Frontiers: A Historical Encyclopedia, Volume 1. ABC-CLIO. стр. 166–167. Посетено на 26 September 2016.
- ↑ Hough, Richard (1995). Captain James Cook: A Biography. W. W. Norton & Company. стр. 259–260. ISBN 978-0393315196.
- ↑ Marie Meyzen, Christine; Marzoli, Andrea; Bellieni, Giuliano; Levresse, Gilles (July 2016). „Magmatic Activity on a Motionless Plate: the Case of East Island, Crozet Archipelago (Indian Ocean)“. Journal of Petrology. 57 (7): 1409–1436. doi:10.1093/petrology/egw045.
|access-date=
бара|url=
(help) - ↑ Quilty, Patrick G. (2007). „ORIGIN AND EVOLUTION OF THE SUB-ANTARCTIC ISLANDS: THE FOUNDATION“ (PDF). Papers and Proceedings of the Royal Society of Tasmania. 141 (1). Посетено на 25 March 2019.
- ↑ „Moyennes 1981/2010: France (Terres Australes)“ (француски). Météoclimat. Посетено на June 14, 2015.
- ↑ „STATION Alfred Faure“ (француски). Météoclimat. Посетено на June 14, 2015.
Литература
уреди- LeMasurier, W. E.; Thomson, J. W., уред. (1990). Volcanoes of the Antarctic Plate and Southern Oceans. American Geophysical Union. ISBN 0-87590-172-7.
- Church, Ian (1985). Survival on the Crozet Islands: The Wreck of the Strathmore in 1875. Waikanae, New Zealand: Heritage Press. ISBN 0-908708-02-5.
Надворешни врски
уреди„Category:Crozet Islands nonmarine fauna“ на Викивидовите ? |
„Крозе“ на Ризницата ? |