Котлин (руски: Ко́тлин; шведски: Reitskär) ― руски остров, кој се наоѓа во близина на врвот на Финскиот Залив, 32 км западно од Санкт Петербург[2] во Балтичкото Море. Котлин го дели Невскиот Залив од остатокот од заливот. Утврдениот град Кронштат се наоѓа на островот и е дел од светското наследство што е „Санкт Петербург и сродните групи споменици“. Островот служи како порта кон Санкт Петербург и како таков бил место на неколку воени ангажмани. Програмскиот јазик Котлин е именуван по островот, исто како што програмскиот јазик Јава го дели своето име со индонезиски остров.[3]

Котлин
Карта на Кронштатскиот Залив со Котлин во горниот лев агол
Грешка во Lua во Модул:Location_map, ред 526: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/Russia Saint Petersburg" does not exist
Географија
МестоФински Залив
Координати60°00′45″N 29°44′01″E / 60.01250° СГШ; 29.73361° ИГД / 60.01250; 29.73361
Површина15 км2
Должина10,2 км
Ширина3,7 км[1]
Највисоко место17 м
Држава
РегионСанкт Петербург
Демографија
Население43,005 (2010)
Густина2,867 /km2 (7,425 /sq mi)

Историја

уреди

Градот Кронштат бил основан на островот Котлин од страна на Петар Велики, кој го презел од Швеѓаните во 1703 година.[2] Во март 1921 година, Котлин бил местото на Кронштатскиот бунт, што резултирал со над 11.000 жртви.[4][5]

Географија

уреди

Во општ преглед, островот образува издолжен триаголник; 12,1 км долг и околу 1,6 широк, со основата кон Санкт Петербург. Источниот или широкиот крај е опфатен од градот Кронштат, а гребените се протегаат за 2,4 км од западната точка на островот до карпата на која е изграден светилникот Толбакен.

Така, островот го дели пристапот кон морето кон Санкт Петербург на два канали; дека на северната страна е попречена од гребени кои се протегаат преку неа од Котлин до Лисиј Нос; јужниот канал, автопатот до поранешниот главен град, е стеснет со плунката што излегува од спротивната страна на Ломоносов на руското копно и, блиску до Кронштат, историски е силно чувана со батерии.

Поморскиот пристап кон Санкт Петербург бил многу олеснет со изградбата на каналот во 1875-1885 година, 7 м длабок, низ плиткото, додека автомобилите можат да патуваат по копно до островот користејќи ја браната Санкт Петербург од северниот и јужниот брег на Финскиот Залив. Започнат во 1980 година, но одложен поради политичките пресврти во 1990-тите, проектот на браната бил завршен во 2010 година и службено пуштен во употреба во 2011 година.[6]

Превоз

уреди

Малата длабочина на водата во Невскиот Залив била поттик да биде изграден морски канал за да бидат сместени големи бродови, овој канал овозможува движење на бродови со провев од 11 метри (до свежа вода), должина од 320 метри и ширина од 42 метри.[7]

Наводи

уреди
  1. Google Earth
  2. 2,0 2,1   One or more of the preceding sentences вклучува текст од објавено дело кое сега е јавна сопственостKropotkin, Peter; Bealby, John Thomas (1911). „Kronstadt“ . Во Chisholm, Hugh (уред.). Encyclopædia Britannica. 15 (11. изд.). Cambridge University Press. стр. 927–928.
  3. Mobius (8 јануари 2015), Андрей Бреслав — Kotlin для Android: коротко и ясно, Архивирано од изворникот на 2023-02-27, Посетено на 6 април 2023CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
  4. Pukhov, A. S. Kronshtadtskii miatezh v 1921 g.
  5. Orlando Figes, A People's Tragedy: The Russian Revolution 1891-1924 (New York: Viking Press 1997), 767.
  6. „St. Petersburg gets protecting dam“. Voice of Russia. 12 август 2011. Архивирано од изворникот на 8 септември 2012. Посетено на 6 април 2023.
  7. Водные_объекты/961/Морской_канал_Санкт-Петербурга

Надворешни врски

уреди