Жозеф Бедје
Жозеф Бедје (фран: Joseph Bédier) бил француски писател, просветител и историчар на средновековна Франција.
| Жозеф Бедје Joseph Bédier | |
|---|---|
 портрет на Бедје | |
| Роден/а | Шарл Марија Жозеф Бедје 28 јануари 1864 г. Париз, Франција |
| Починат/а | 29 август 1938 г. (91) Ле Гранд Сер, Франција |
| Занимање | Писател |
| Период | 1890–1930 |
| Значајни дела | Тристан и Изолда (1900) Песни за Крстоносните војни (1909) Песна за Роланд (1921) |
Животопис
уредиБедје е роден во Париз, како син на бретонскиот правник Адолф Бедје. Детството го минал во Реинион, а подоцна станал професор по средновековна француска литература на универзитетот од Фрибур, Швајцарија (1889-1891) и на францускиот колеџ од Париз (1893).
Поле на неговиот научен интерес биле народните песни и приказни, кои ги обработил во две книги. Освен нив, Бедје се интересирал и за старите француски легенди како оние за Тристан и Изолда и Песните за Роланд. Бил член на француската академија од 1920 г. сè до неговата смрт.
Неговиот роман Тристан и Изолда е преведен на многу странски јазици и е задолжителна лектира во повеќето европски земји. Освен со писателска дејност, тој се занимавал и со научна, бидејќи во соработка со Пол Хазард ја издале двотомната Историја на француската литература, која се смета за еден од најзначајните научни трудови на модерната филологија посветен на повеќевековното и обемно француско Книжевно творештво. Во 1929 г. е избран за почесен член на Американската Академија на науките и уметностите.[1]
Бедје починал во Ле Гранд Сер, 1938 г.
Воени дневници
уредиБедје ги користел мемоарите на германските војници од Првата светска војна (Kriegstagebücher), како извор за неговите статии поврзани со германските злосторства врз белгиските цивили и француските војници. Дел од дневниците кои ги поседувал биле белешки на војниците од нивниот приватен живот, додека поголемиот број биле записи со воени страгегии, наредби и планови за текот на воените дејствија. Од сите нив, Бедје успеал да ги извлече најинтригантните податоци за сексуалните и садистички насилства извршени од германските трупи, претставени во 36 четива.[2]
Библиографија
уреди- Распоредот на сенката (1890)
- Приказната за Ришо (1891)
- Студии за популарната литература и книжевната историја на средниот век (1893)
- За Никола Музе, франко-галскиот поет и писател (1893)
- Тристан и Изолда (1900)
- Роман за Тристан и Томас (1902-1905)
- Критички студии (1903)
- Две поеми за лудиот Тристан (1907)
- Епски легенди, истражување за настанувањето на народните песни (1908-1913)
- Песни за Крстоносните војни (1909)
- Песни за Колин Музе (1912)
- Сведоштва за германските злосторства (1915)
- Како Германија се обидува да ги оправда своите злосторства? (1915)
- Жозеф Бедје и Пол Хазард: Историја на француската литература (1923/24)
- Францускиот напор (1919)
- Песна за Роланд (со поговор) (1920)
- Песна за Роланд (по Оксфордовиот манускрипт) (1922)
- Коментар за Песната за Роланд (1927)
Наводи
уреди- ↑ „Книга на членови, 1780-2010: Поглавје Б“ (PDF). Американска Академија на науките и уметностите. Посетено на 29 мај 2011.
- ↑ Џон Хорн и Алан Крамер. Германските „жалби“ и Франко-германските преписки, 1914: Увид врз мемоарите на германските војници. Чикаго: Универзитетот од Чикаго; Чикаго Прес, 1994.
Надворешни врски
уреди- Дела од Жозеф Бедје на интернет (скенирани оригинални записи и илустрирани изданија)
- Повеќе за Бедје Архивирано на 29 август 2006 г. (француски)
- Дела од Жозеф Бедје на проектот „Гутенберг“