Жена со пајажина

Жена со пајажина (или Жена со пајакова мрежа меѓу голи стебла, германски: Die Frau mit dem Spinnennetz zwischen kahlen Bäumen ) — мала графика од 1803 година на германскиот романтичен сликар Каспар Давид Фридрих, направенa во дрвопис истата година од неговиот брат Кристијан Фридрих, столар и производител на мебел.

Жена со пајажина

Дрвопис на графичка хартија според Жена со пајажина од Каспар Давид Фридрих
Творец	Кристијан Фридрих, по цртеж на Каспар Давид Фридрих
Година	двата во 1803
Вид	цртеж, потоа дрвопис
Димензии	17 см × 11,9 см

Сликата ги истражува темите на смртта и минливоста на животот. На неa се гледа жена која седи сама под морничаво мртво дрво во кое горните гранки изгледаат како да расфрлаат врани. Тлото е опкружено со плевел што посега и опфаќа, кој го одразува нејзиниот очај, изгледа дека ќе ја обвитка. Таа ја потпира едната рака на гранка од дрвото додека жално и енигматично гледа во далечината, можеби гледајќи кон неизвесна иднина, или како што било сугерирано, чекајќи го враќањето на одамна изгубениот љубовник.

The Woman with the Spider's Web was influenced by both Albrecht Dürer's engraving Melencolia I (1514) and from characters from the romantic writings of Ludwig Tieck. It is part of a series that Christian cut from Caspar's drawings, however, Caspar appears to have been unhappy with the outcome and when asked by his brother to produce further works for transfer, he declined, writing, "ask another artist". Original cuts are in the British Museum and the Metropolitan Museum of Art, New York, amongst other locations.

Опис

Гравурата Меланхолија I од Албрехт Дирер од 1514

Сликата покажува женска фигура која седи покрај мртво дрво додека свечено гледа во далечината, далеку од гледачот. Нејзиниот лакт се потпира на скршена гранка од дрво, додека, според историчарот на уметност Алберт Боим, „секаде околу неа плевел никнала (вклучувајќи ги и болните чички, традиционални симболи на меланхолија)“. Многу од плевелите се неприродно преголеми. Над неа пајак исткаал пајажина со прилично готски изглед, во која ќе се заплетка инсект што се приближува.

Тема

Делото е врв на опсесијата на Фридрих со темните и мистериозни готски пејзажи, и повторно го разгледува неговиот интерес за природата и времето. Делото понекогаш е познато под наслов Меланхолија, повикување на гравурата Меланхолија I на Албрехт Дирер од 1514 година, по кој урнек е моделирана и на која е слична по поза и целокупното свечено расположение.

Жена со гавран до амбис (Die Frau mit dem Raben am Abgrund), дрвопис од околу 1803 година со слични димензии и често сметан како придружно парче, иако жената изгледа постара, поразбушавена и попотресена

Но, додека сликата на Дирер се занимава со креативната активност и природата на научната активност, Фридрих предизвикува чувство на жалост и теми околу краткоста и минливоста на животот. Ефемерната природа на постоењето ја сугерираат цвеќињата и пајаковата мрежа. Сепак, можеби е поедноставно да се заклучи дека Фридрих чувствувал чувство на надеж кога размислувал за смртта. Според современиот теоретичар на раниот германски романтизам, Новалис, „смртта е романтизирачкото начело на нашиот живот. Смртта е - Живот. Животот го зајакнува смртта“, и на тој начин уметникот можеби нашол утеха и засилување при составувањето на сликата .

Германскиот романтизам делумно бил заснован на национализмот и историската гордост, што можеби објаснува зошто Фридрих се навратил на гравурата на Дирер од 16 век. Цртежот можеби бил под влијание на приказните на Лудвиг Тик, особено неговата бајка од 1797 година „Der Blond Eckbert“, која содржи пасуси каде сопругата на Екберт, Берта, е напуштена од нејзиниот сопруг и останува заглавена на изолиран планински врв, додека со копнеж мисли на моменти од својата младост.