Екатерина Сабо

Екатерина Сабо (родена на 22 јануари 1967 г.) — поранешна романска гимнастичарка од унгарско потекло која во кариерата освоила вкупно 20 олимписки, светски и континентални медали. Иако можеби е најпозната по освоениот сребрен медал во повеќебој на Летните олимписки игри 1984 по епската битка со Меру Лу Ритон од САД, Сабо освоила златни медали во три поединечни дисциплини (прескок, греда и партер) и придонела романската екипа да го освои златниот медал во екипниот повеќебој. Со освоените четири златни медали и еден сребрен, Сабо била најуспешна спортистка на игрите. Потоа, таа била предводник на романската екипа на Светското првенство 1987, која го победила Советскиот Сојуз во екипниот повеќебој. Во 2000 година, Сабо била примена во Меѓународната гимнастичка куќа на славни.

Екатерина Сабо

Лични податоци
Роден(а)	22 јануари 1967(1967-01-22) Загон, Трансилванија, Романија
Спорт
Земја	Романија
Спорт	Гимнастика
Клуб	ЦСС Онешти
Повлечен(а)	1987
Освоени медали Натпреварувач за Романија Олимписки игри 1984 Лос Анџелес Екипен повеќебој 1984 Лос Анџелес Прескок 1984 Лос Анџелес Греда 1984 Лос Анџелес Партер 1984 Лос Анџелес Повеќебој Светски првенства 1983 Будимпешта Партер 1987 Ротердам Екипен повеќебој 1985 Монтреал Екипен повеќебој 1985 Монтреал Прескок 1985 Греда 1983 Будимпешта Екипен повеќебој 1983 Будимпешта Прескок 1983 Будимпешта Двовисински разбој 1983 Будимпешта Повеќебој 1987 Ротердам Греда Светски куп 1986 Пекинг Прескок Европски првенства 1983 Гетеборг Двовисински разбој 1983 Гетеборг Партер 1983 Гетеборг Прескок 1985 Хелсинки Прескок 1983 Гетеборг Повеќебој

Ран живот и кариера

Етничка унгарка од Трансилванија, таа првично била именувана Каталина, но потоа името и било променето во Екатерина од комунистите со цел да го сокријат нејзиното унгарско потекло. Нејзин прв јазик бил унгарскиот јазик; таа научила романски јазик кога започнала да оди на часови по гимнастика. Таа започнала да се занимава со гимнастика во 1973 година, во гимнастичкото училиште во Онешт со тренерите Марија Козма и Михај Агостон. Подоцна, нејзини тренери биле Марта и Бела Кароли. По емигрирањето на Каролеви во САД во 1981 година, таа била тренирана од Адријан Гореак, Адријан Стан и Марија Козма. Сабо бележела многу успеси како јуниорка. Таа станала првата гимнастичарка која освоила две јуниорски европски титули во повеќебој, натпреварувајќи се против Лавинија Агаче и Наталија Илиенко (во 1980) и против Олга Мостепанова и Јелена Шушунова (во1982). Поединечно, во 1980, таа ги освоила златните медали во дисциплините прескок, греда и партер и го освоила четвртото место на двовисински разбој, додека пак во 1982, таа освоила златни медали во прескок и партер, сребрен на двовисински разбој и го освоила четвртото место на греда.

Сениорска кариера

1983

Прво големо меѓународно натпреварување за Сабо било Европското првенство 1983 во Гетеборг. Таму таа освоила златни медали во партер и двовисински разбој, сребрен во прескок и бронзен медал во повеќебој. На Светското првенство истата година, Сабо го освоила третото место во повеќебој, зад Олга Мостепанова и Натали Јурченко. На ова натпреварување таа добила две совршени десетки, една во партер и една во прескок. Покрај бронзениот медал во повеќебој, таа освоила златен медал во партер и сребрени медали во прескок и двовисински разбој. Таа не се квалификувала во финалето во дисциплината греда. Таа исто така придонела значително во екипниот повеќебој, во кој романската екипа го освоила сребрениот медал. Во изборниот дел од натпреварувањето, таа добила по една совршена десетка во партер и двовисински разбој.

Летни олимписки игри 1984

Екатерина Сабо на романска поштенска марка од 1984 г.

Како одговор на американскиот бојкот на Летните олимписки игри 1980 одржани во Москва, 14 земји од Источниот блок и сојузници вклучувајќи ги Советскиот Сојуз, Куба и Источна Германија (но не и Романија) ги бојкотирале престојните Летни олимписки игри 1984. Во отсуство на советските натпреварувачки, Сабо важела за фаворит на игрите. На подготовките пред Олимписките игри, Сабо постигнала совршен резултат 40.0 за нејзините задолжителни вежби на натпреварување во Чехословачка. За време на екипното натпреварување на Олимписките игри,Сабо настапила силно, водејќи ја својата екипа кон првото олимписко злато и квалификувајќи се како втора во повеќебојот (главно поради падот од двовисинскиот разбој) и во три од четири финални натпревари во поединечните дисциплини (прескок, греда и партер). Таа била голем фаворит во повеќебојот и била наречена "следната Надја", по Надја Команечи. Сепак таа контроверзно загубила во повеќебојот за 0.05 од Мери Лу Ретон и го освоила сребрениот медал. Таа била супериорна во поединечните финални натпревари, освојувајќи ги сите три златни медали во дисциплините во кои настапила (прескок, греда и партер). И покрај личното разочарување што не ја освоила титулата во повеќебој, Сабо се вратила во Романија како хероина. Подоцна во годината, таа била избрана за најдобра спортистка на Романија.

По Олимписките игри

Сабо разочарала на Европското првенство 1985, освојувајќи го само сребрениот медал во прескок. Во повеќебој, таа го освоила 5. место. Подоцна во годината, таа слично настапила на Светското првенство, освојувајќи сребрени медали во прескок, греда и со романската екипа во екипниот повеќебој. Но во 1987 година, напорната работа на Сабо вродила плод. Како член на неверојатно успешната романска екипа (пет златни, еден сребрен и четири бронзени медали) на Светското првенство 1987, Сабо и нејзините колешки убедливо ги поразиле советските гимнастичарки, освојувајќи ја титулата во екипниот повеќебој. Поединечно, таа била израмнета за бронзениот медал на греда со Светлана Богинскаја и завршила на 14. место во повеќебојот.

По пензионирањето

По Светското првенство 1987, Сабо се повлекла од гимнастиката и започнала да студира на Универзитетот за физичко и спортско образование во Букурешт. По дипломирањето, таа работела како тренер во Дева, каде ги тренирала меѓу другите Надија Хатеган, Андреа Каковеан и светската шампионка од 1999, Марија Олару. Во јуни 1991 година, Сабо се венчала со Кристијан Тамас, поранешен романски кајакар. Парот подоцна добил два сина, Лоренцо и Зено. Во 1992 година, семејството се преселило во Шамалијер, Франција, каде таа работи како тренер.