Драга Спасиќ (родена како Стефановиќ; Ваљево, 11 февруари 1876 година - Белград, 29 јули 1938 година ) била српска театарска глумица и оперска пејачка, една од најнадарените и најомилени личности во историјата на српскиот музички театар.[1][2]

Драга Спасиќ
Драга Спасиќ (1876-1938), глумица, оперска пејачка и режисерка, како Коштана во истоимената драма на Борисав Станковиќ, околу 1914 година.

Почетоци

уреди

Основно училиште и четири одделенија гимназија завршила во Ваљево, а учителска школа во Белград. Работела како учителка две години[1] во 1896 година дебитирала во Народниот театар во Белград.[3] Таму работела до 1897 година а потоа преминала во Српскиот народен театар во Нови Сад.

Усовршување

уреди

Соло пеење завршила во Виена кај професорот Филип Форстен. По враќањето во Нови Сад, таа се стекнала со слава како една од најдобрите и најомилените глумици и оперски пејачки во Војводина.[1] Работела за Српскиот народен театар до 1908 година, по што повторно заминала во Белград во нејзиниот прв театар. Била активна во Народниот театар до 1925 година. година, а за стручно усовршување повторно кратко време престојувала во Париз.

Првата светска војна

уреди

За време на Првата светска војна волонтирала како медицинска сестра во Окружната болница во Ниш, а таму повремено организирала и концерти за ранетите.

Два театри

уреди

По завршувањето на војната, Драга Спасиќ се вратила во Белград и работела во Народниот театар до 1925 година. Во тој период често го посетувала Српскиот народен театар и на тој начин им останала верна на двата свои театри.

Совршена улога, кон неа и награда

уреди

Драга Спасиќ се истакнала во оперети и песни со пеење. Таа особено пленела со изведбата на насловната улога на Коштана Борисав Станковиќ. Таа улога ја крунисала нејзината дваесет и петгодишна кариера, а за квалитетот на таа изведба сведочи и признанието кое го добила. Имено, посочувајќи ѝ посебен дел, самиот драматург Борисав Станковиќ и подарил ловоров венец.

Гостувања

уреди

Својот неисцрпен репертоар на народни песни го раширила низ Америка (1924), каде што била гостинка на српските иселеници.

Таа со голем успех ја посетила и Бугарија.[1]

Висок квалитет во операта и драмата

уреди

Со својот динамичен темперамент, чувствителност, дарба за глума, самоуверена техника на пеење и убавиот изглед, Драга Спасиќ многу придонела за основањето на српската музичка култура. Во весникот Teатар, во 1901 година (кога Драга Спасиќ имала само 25 години), Јован Грчиќ го напишал следното за неа: „Сега веќе е јасно - има прекрасен глас, чист и јасен, убав изглед, разумна интелигенција“.[1]

Таа била примадона на белградската опера. За својата работа е наградена и со Ордените Свети Сава и Југословенска круна од 4 ред.

Почести

уреди

Околината на Нови Сад, каде што престојувала релативно кратко, ја прифатила како една од најважните личности на културното наследство на градот. За тоа сведочи улицата што го носи нејзиното име и бистата поставена пред споредниот влез на СНП, дело на Радмила Граовац (1981).

Најважните улоги

уреди

Во табелата се наведени најважните улоги.

жанр Улогата Парче авторот
Во претстави со пеење: Ката ЦРВЕНА КОСА Шандор Лукачи
Јелка Чизмиќева РУРАЛНА ЛОЛА Еде Тот
Роза ДЕВОЈСКО ПРОКЛЕТУВАЊЕ Љубомир Петровиќ Љубинко; Даворин Џенко
Коска КОСКА Борисав Станковиќ;
Во оперети: Росалинда ЛИЛЈАКИ Јохан Штраус
Дениза МАМЗЕЛ НИТУШ Флоримон Ронге-Ерве
Илонка АГНЕСА
Во оперите: Неда ПАЈАЦИ Руџеро Леонкавало
Сантука КАВАЛЕРИЈА НА РУСТИКАНЦИ Пјетро Маскањи
Агата МАГИЧЕН СТРЕЛЕЦ Карл Марија фон Вебер
Леонора ТРУБАДУР Џузепе Верди
Агата ЛИФТ Карл Марија Вебер
Мими БОХЕМИЈА Џакомо Пучини
Лола ВЕРТЕР Жил Масне
Во драми: Јулија ПРИЈАТЕЛИ ПРИСНИ Викториен Сарду
Ана Демби роднини Татко Александар Дима

Крај

уреди

Драга Спасиќ долго време била болна и починала во Белград во 1938 година на 62-годишна возраст.

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 ЕНЦИКЛОПЕДИЈА Новог Сада. Књ. 25, Сер-Сре, гл. ур. Душан Попов, Нови Сад, Новосадски клуб и Градска библиотека Нови Сад, 2005. стр. 253-254.
  2. Времеплов - 11. фебруар
  3. Јовановић, Рашко В., Дејан Јаћимовић. Лексикон драме и позоришта, Београд, Просвета, 2013. стр. 870.

Надворешни врски

уреди