Данаја

Данаја (грчки јазик|Δανάη) во старогрчката митологија била ќерка на Акрисије, кралот на Аргос и Еуридика (или Аганипа) и Персејева мајка.

Данаја и златниот дожд која го претставуваа Зевс на вазната од 450-425 година п. н. е.

Потекло на поимот

Нејзиното име има значење „онаа која суди“ или „усахла“.

Митологија

Со оглед на тоа дека ја имал само Данаја, Акрисије го прашал пророчиштето дали ќе има наследник. Му било одговорено дека нема, но и дека Данаја ќероди машко дете кое ќе го убие. З да го спречи тоа, ја затворил својата ќерка во подземна темница составена од бронза, но Зевс во вид на златен дожд поминал низ отворот на кровот и ја обљубил Данаја. Така таа забременила и родила момче, Персеј, кого го одгледала заедно со дадилката, која била затворена заедно со неа. Еден ден Акрисиј слушнал детски глас и влегол во темницата, каде Данаја се обидела да му објасни дека Персеј е син на Зевс. Не и поверувал, туку заедно со детето ја затворил во ковчег и ја фрлил во море. Ковчегот допловил до островот Серифос, каде го нашол Диктис. Тој ја прифатил мајката и детето, но во неа се вљубил неговиот брат, кралот Полидект. Данаја не му ја возвратила љубавта и Полидект помислил дека тоа е поради синот. Зато го испратил да му ја донесе главата на Медуза. Кога Персеј севратил од походот, го затекнал Диктис и својата мајка како се молат на боговите да ги заштити од лошата мисла на Полидект. Затоа ја употребил главата на Медузина и го скаменил кралот и неговите следбеници. Потоа со мајка му го напштил островт и ја одвел во Аргос каде таа останала со својата мајка, Еуридика.

Според римско предание, ковчегот стасал до брегот Лација каде Данаја се омажила за кралот Пилумно и го основала градот Ардеја. Нејзин потомок е Турно, кралот на Рутул.