Горан Милоевиќ (6 декември 1964) е српски пензиониран фудбалер кој играл како офанзивен играч за врска.

Клупска кариера

уреди

Милоевиќ е роден во Аранѓеловац, СР Србија, СФР Југославија . Во неговата земја тој ги претставувал двата големи клуба, белградска Црвена ѕвезда и ФК Партизан, освојувајќи го Југословенскиот куп 1988–89 со вториот и постигнувајќи гол во финалето против ФК Вележ Мостар, победа од 6–1.

По една сезона со Стад Брестоа 29 каде што испаднал од француската Лига 1, Милоевиќ се преселил во Шпанија каде го поминал поголемиот дел од својата преостаната кариера. Тој започнал во КП Мерида, а потоа се преселил по неколку месеци во тимот на Ла Лига РЦД Мајорка, што веднаш имало влијание иако неговите девет гола (најдобриот тим) за пет месеци не биле доволни за да се спречи испаѓање, како последно место на табелата.[1]

Милоевиќ тогаш забележал импресивен просек од 19 гола по кампања во втората лига, иако Мајорка никогаш не се промовирала во тие три години.[1] Тој се вратил во првата лига во 1995 година со Селта де Виго, потоа повторно се приклучил на поранешниот тим Мерида на второто ниво, појавувајќи се ретко бидејќи тие се промовираа во првата дивизија по втор пат во нивната историја.

Откако се поделил во периодот 1997-98 со два тима, еден од нив Мексиканскиот Клуб Америка, Милоевиќ се откажал на речиси 34 години. Во почетокот на следната деценија тој се занимавал со тренерство, раководејќи ги ФК Железник,[2] ФК Рудар Пљевља,[3] ФК Раднички Обреновац [4] исто така преземајќи ја одговорноста за шпанската екипа Мерида УД, која се издигнал од пепелта на неговиот претходен клуб.[5]

Во декември 2009 година, Милојевиќ станал главен тренер на МФК Кошице од Словачка.[6]

Репрезентативна кариера

уреди

Додека бил во Партизан, Милоевиќ имал два натпревари за Југославија. Тој, сепак, бил занемарен за составот избран за Светското првенство во 1990 година во Италија. Тој бил назначен за селектор на државната репрезентација на Филипините за квалификациите за Светското првенство во ФИФА 2022 година.

Приватен живот

уреди

Неговиот брат Владан исто така бил фудбалер [7] а исто така бил и синот на Горан Стефан.[8]

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 'Milo', un goleador de segunda“ ['Milo', second-tier goal scorer] (шпански). Mallorca Diario. 3 December 2015. Посетено на 11 April 2017.
  2. „Stevanovic leaves Zeleznik“. UEFA.com. 14 May 2002. Посетено на 11 April 2017.
  3. „Vesovic out at Plevija“. UEFA.com. 9 September 2002. Посетено на 11 April 2017.
  4. „Milojevic takes over at Obrenovac“. UEFA.com. 28 June 2003. Посетено на 11 April 2017.
  5. „El serbio Goran Milojevic, nuevo entrenador del Mérida“ [Serb Goran Milojevic, new Mérida coach] (шпански). Marca. 8 April 2008. Посетено на 4 July 2008.
  6. „El ex rojillo Milojevic ficha por el Kosice eslovaco“ [Former redman Milojevic signs for Slovakia's Kosice] (шпански). Mallorca Diario. 11 December 2009. Архивирано од изворникот на 23 January 2016. Посетено на 13 January 2010.
  7. Espreso.rs (2018-10-11). „Javio se brat Vladana Milojevića“ (српски). Посетено на 2018-10-21.
  8. Mozzart Sport (2014-04-08). „Otac trener, stric trener, Bjeković deda-stric, a igra u Škotskoj!“ (српски). Посетено на 2018-10-21.

Надворешни врски

уреди