Ветрогонова габа
Ветрогонова габа (исто така позната како печурка кралска труба, француска печурка со рогови, кралска буковка, кралска кафеава печурка, вргањ од степите, труба кралска, остриги од домородците на Европа. Блискиот Исток и Северна Африка, но исто така расте во многу делови на Азија. Расте и во Македонија.
| Ветрогонова габа | |
|---|---|
,_2012-10-03,_DD_01.JPG)
| |
| Научна класификација [ у ] | |
| Непознат таксон (попр): | Pleurotus |
| Вид: | Ветрогонова габа |
| Научен назив | |
| Pleurotus eryngii (DC.) Quél. 1872 | |
| Ветрогонова габа | |
|---|---|
|
| |
Научна класификација 
| |
| Царство: | Fungi |
| Колено: | Basidiomycota |
| Класа: | Agaricomycetes |
| Ред: | Agaricales |
| Семејство: | Pleurotaceae |
| Род: | Pleurotus |
| Вид: | P. eryngii
|
| Биномен назив | |
| Pleurotus eryngii | |
Опис
уредиВетрогонова габа е најголемиот вид во родот буковки, Pleurotus, кој исто така ја содржи и буковката Pleurotus ostreatus. Има густо, месесто бело стебло и мала кафеава шапка (кај младите примероци). Нејзиниот природен опсег се протега од Атлантскиот Океан преку Медитеранскиот басен и Централна Европа до Западна Азија и Индија.[1] За разлика од другите видови на Pleurotus, кои се првенствено габи кои растат на дрво кое се распаѓа, комплексот Ветрогонова габа се исто така слаби паразити на корените на тревните растенија, (Воловски трн )иако тие исто така може да се одгледуваат и на органски отпад.[1]
Таксономија
уредиИмето на неговиот вид потекнува од фактот дека расте во асоцијација со корените на Валавец или други растенија Eryngium (англиски имиња: 'морска зеленика' или 'eryngo'). P. eryngii е комплекс на видови, и опишани се голем број на сорти, со различни растителни соработници во семејството на Штитоцветни ( Apiaceae ).
- Pleurotus eryngii var. eryngii (DC. ) Quél 1872 – поврзан со Eryngium ssp.
- Pleurotus eryngii var. ferulae (Lanzi) Sacc. 1887 – поврзан со Ferula communis
- Pleurotus eryngii var. tingitanus Lewinsohn 2002 – поврзан со Ferula tingitana
- Pleurotus eryngii var. elaeoselini Venturella, Zervakis & La Rocca 2000 – поврзани со Elaeoselinum asclepium
- Pleurotus eryngii var. thapsiae Venturella, Zervakis & Saitta 2002 – поврзани со Thapsia garganica
Други примероци на Ветрогонова габа се пријавени во асоцијација со растенија од родовите Ferulago, Cachrys, Laserpitium и Diplotaenia, сите во Apiaceae.
Молекуларните студии покажале дека Pleurotus nebrodensis е тесно поврзан, но се разликува од P. eryngii . Pleurotus fossulatus може да биде уште еден тесно поврзан вид.
Употреба
уредиПечурката има добар рок на траење и се одгледува нашироко. Има мал вкус или арома кога е сурова. Кога се готви, развива богат вкус на умами и месна текстура. При одгледување Случајно засилена полиморфна ДНК (RAPD) може да се користи во индустријата за печурки за класификација и одржување на висококвалитетни мрестови на печурки.[се бара извор] P. eryngii, се комерцијално произведени, јастиви печурки, при што Ветрогонова габа сочинува 30% од корејскиот пазар на печурки за јадење од неговото воведување во 1995 година.[се бара извор] Најчесто се користи како замена за месо во многу вегански рецепти.[се бара извор]
Ветрогонова габа може да содржи хемикалии кои го стимулираат имунолошкиот систем.[2] Диететскиот внес на Ветрогонова габа може да функционира како диететски агенс за намалување на холестеролот.[3]
Како и некои други видови Pleurotus, Ветрогонова габа ги напаѓа нематодите и може да обезбеди метод за контрола на овие паразити кога ги инфицираат мачките и кучињата.[се бара извор]
Многу често се користи во апулиската кујна. Пример за ова е кога се става на врвот на тестенини.
Верификација на видот
уредиАнализата на секвенцата на ITS1-5.8S rDNA-ITS2 на P. eryngii и контролните соеви P. ostreatus и P. ferulae, покажа дека областите на ДНК споделуваат речиси 99% од идентитетот на секвенцата, што укажува на тесно поврзани соеви на печурки. ITS1–5.8S rDNA–ITS2 секвенциската анализа е секвенционирање на ДНК што се користи за да се потврди видот на печурките, иако разликува варијанти во видовите печурки. RAPD се супериорни во однос на методите засновани на секвенца на ДНК со разликување на соеви кај видовите. За да се потврдат соевите на печурките, се користеше RAPD, а фрагментите на ДНК беа засилени од вкупната клеточна ДНК. Верификацијата на соевите Pleurotus eryngii беше проценета со помош на анализа на секвенцата на ITS и земање отпечатоци од прсти RAPD. Анализата на шаблонот на фрагментите на ДНК покажа дека 22-те соеви на Ветрогонова габа јасно се разликуваат од контролните соеви P. ostreatus и P. ferulae и може да се категоризираат во пет подгрупи:
- Групата 1- најчесто покажуваше широко распоредени жабри под конвексната капа. Тие имаат тенденција да формираат мали плодни тела. Источна Европа. 24-25C оптимален раст
- Група 2 - фенотип на капа во облик на инка со витко стебло. Членовите во оваа група растеа побрзо од другите печурки. Ним им беа потребни 15-16 дена од плодноста за берба, додека на другите им беа потребни 18-21 ден.
- Група 3- сподели слични морфолошки одлики; формирале тенки плодни тела со мала конвексна шапка. Соеви KNR2514 и KNR 2522
- Групата 4- морфолошки личеше на печурките од групата I, но растелае на околу 27 °C.
- Групата 5- била собрана од Иран; тие растеле како мицелија, но тешко формирале плодни тела. Во оваа група, успеавме само да генерираме плодни тела за KNR2517, кои имаат широка, бела, конвексна шапка. Нивната оптимална температура на раст биланајниската меѓу тестираните соеви (19-21 °C), што може да го одразува нивното географско потекло.
Еволуција
уредиПопулациите на плевротус што растат на Штитоцветни се чини дека неодамна се разишле преку процес на симпатрична видообразба, кој се заснова и на внатрешните репродуктивни бариери и на надворешните екогеографски фактори.[се бара извор]
Ветрогонова габа е сапротрофна габа. Сапротрофните габи го користат процесот на хемохетеротрофно вонклеточно варење вклучен во преработката на распадната органска материја. Тие се, исто така, NTF, габи за заробување нематоди, кои преживуваат со заробување и варење на нематоди кои работат како природен пестицид. Овие габи произведуваат уреди за фаќање, убивање и варење нематоди како извори на храна. Стапиците не се само оружјето што NTF го користи за фаќање и инфицирање на нематоди, туку и важен показател за нивното преминување од сапрофитски во граблив начин на живот. Pleurotus eryngii може да живее и сапрофитски на органска материја и како предатори со фаќање мали животни. Развојот на стапици ја покажува нивната еволутивна важност за нив. Тие обезбедуваат клучна улога во добивањето на хранливи материи и може да донесат конкурентни предности во однос на непредаторските габи. Овој габичен месојад се оддалечил од сапрофитизмот пред околу 419 милиони години (Mya), по потеклото на нематодите околу 550-600 Mya. Оваа следна еволуција на габите по нематодата сугерира ко-еволуција на видот. Филогенетската анализа сугерираше дека NTF имаат заеднички предок и дека способноста за фаќање нематоди е важна особина за специјацијата и диверзификацијата во кладата.[се бара извор]
Екстрактот од Ветрогонова габа го намалил бројот на Panagrellus sp. ларви по 24 часа за 90%. Габата Ветрогонова габа има предаторска активност против Panagrellus sp. ларви поради производство на токсини и негативно влијае на Meloidogyne javanica јајцата и развојот на малолетниците.[се бара извор]
Поврзано
уреди- Лековити габи
- Список на видови <i id="mwxw">Pleurotus</i>
Врски
уредиНаводи
уреди{{Наводи|refs=[4]
Извори
уреди- Ravash, Rudabe; Shiran, Behrouz; Alavi, Aziz-Allah; Bayat, Fereshteh; Rajaee, Saeideh; Zervakis, Georgios I. (May 2010). „Genetic variability and molecular phylogeny of Pleurotus eryngii species-complex isolates from Iran, and notes on the systematics of Asiatic populations“. Mycological Progress. 9 (2): 181–194. doi:10.1007/s11557-009-0624-2.
- Venturella, Giuseppe; Zervakis, Georgios I.; Papadopoulou, Kalliopi (1 November 2001). „Genetic polymorphism and taxonomic infrastructure of the Pleurotus eryngii species-complex as determined by RAPD analysis, isozyme profiles and ecomorphological characters“. Microbiology. 147 (11): 3183–3194. doi:10.1099/00221287-147-11-3183. PMID 11700370.
- Ro, Hyeon-Su; Kim, Sung Soon; Ryu, Jae San; Jeon, Che-Ok; Lee, Tae Soo; Lee, Hyun-Sook (1 June 2007). „Comparative studies on the diversity of the edible mushroom Pleurotus eryngii: ITS sequence analysis, RAPD fingerprinting, and physiological characteristics“. Mycological Research. 111 (6): 710–715. doi:10.1016/j.mycres.2007.03.016. PMID 17604148.
- Su, Hao; Zhao, Yong; Zhou, Jing; Feng, Huihua; Jiang, Dewei; Zhang, Ke-Qin; Yang, Jinkui (February 2017). „Trapping devices of nematode-trapping fungi: formation, evolution, and genomic perspectives: Trapping devices of nematode-trapping fungi“. Biological Reviews. 92 (1): 357–368. doi:10.1111/brv.12233. PMID 26526919.
- Sufiate, Bruna Leite; Soares, Filippe Elias de Freitas; Moreira, Samara Silveira; Gouveia, Angélica de Souza; Monteiro, Thalita Suelen Avelar; Freitas, Leandro Grassi de; Queiroz, José Humberto de (1 October 2017). „Nematicidal action of Pleurotus eryngii metabolites“. Biocatalysis and Agricultural Biotechnology. 12: 216–219. doi:10.1016/j.bcab.2017.10.009.
- Rajarathnam, S.; Bano, Zakia; Miles, Philip G. (1 January 1987). „Pleurotus mushrooms. Part I A. morphology, life cycle, taxonomy, breeding, and cultivation“. CRC Critical Reviews in Food Science and Nutrition. 26 (2): 157–223. doi:10.1080/10408398709527465. PMID 3322683.
- „fungus - Outline of classification of fungi“. Britannica.
Надворешни врски
уреди
Ветрогонова габа на Ризницата ?
- ↑ 1,0 1,1 Zervakis, Georgios I.; Venturella, Giuseppe; Papadopoulou, KalliopiYR 2001. „Genetic polymorphism and taxonomic infrastructure of the Pleurotus eryngii species-complex as determined by RAPD analysis, isozyme profiles and ecomorphological characters“. Microbiology. 147 (11): 3183–3194. doi:10.1099/00221287-147-11-3183. ISSN 1465-2080.
- ↑ Nozaki, Hirofumi; Itonori, Saki; Sugita, Mutsumi; Nakamura, Kimihide; Ohba, Kiyoshi; Suzuki, Akemi; Kushi, Yasunori (2008-08). „Mushroom acidic glycosphingolipid induction of cytokine secretion from murine T cells and proliferation of NK1.1 α/β TCR-double positive cells in vitro“. Biochemical and Biophysical Research Communications (англиски). 373 (3): 435–439. doi:10.1016/j.bbrc.2008.06.047. Проверете ги датумските вредности во:
|date=(help) - ↑ Alam, Nuhu; Yoon, Ki Nam; Lee, Jae Seong; Cho, Hae Jin; Shim, Mi Ja; Lee, Tae Soo (Oct 2011). „Dietary effect of Pleurotus eryngii on biochemical function and histology in hypercholesterolemic rats“. Saudi Journal of Biological Sciences. 18 (4): 403–409. doi:10.1016/j.sjbs.2011.07.001. ISSN 1319-562X. PMC 3730794. PMID 23961153.
- ↑ [1] Архивирано на 18 мај 2006 г.Предлошка:Self-published inline
- ↑ Estrada, Alma E. Rodriguez; Royse, Daniel J. (February 2008). „Pleurotus eryngii and P. nebrodensis: from the wild to commercial production“. Mushroom News. 56 (2): 4.
- ↑ Venturella, Giuseppe; Zervakis, Georgios I.; Papadopoulou, Kalliopi (1 November 2001). „Genetic polymorphism and taxonomic infrastructure of the Pleurotus eryngii species-complex as determined by RAPD analysis, isozyme profiles and ecomorphological characters“. Microbiology. 147 (11): 3183–3194. doi:10.1099/00221287-147-11-3183. PMID 11700370.
- ↑ Estrada, Alma E. Rodriguez; Jimenez-Gasco, Maria del Mar; Royse, Daniel J. (May 2010). „Pleurotus eryngii species complex: Sequence analysis and phylogeny based on partial EF1α and RPB2 genes“. Fungal Biology. 114 (5–6): 421–428. doi:10.1016/j.funbio.2010.03.003. PMID 20943152.
- ↑ Nozaki, Hirofumi; Itonori, Saki; Sugita, Mutsumi; Nakamura, Kimihide; Ohba, Kiyoshi; Suzuki, Akemi; Kushi, Yasunori (August 2008). „Mushroom acidic glycosphingolipid induction of cytokine secretion from murine T cells and proliferation of NK1.1 α/β TCR-double positive cells in vitro“. Biochemical and Biophysical Research Communications. 373 (3): 435–439. doi:10.1016/j.bbrc.2008.06.047. PMID 18577373.