Борџова карта
Борџова карта ― карта на светот направена некаде на почетокот на XV век, и врежана на метална плоча. Неговата „изработка и пишани објаснувања го прават еден од најскапоцените дела во историјата на картографијата “.[1]
Историја
уредиГодината кога е створена Борџовата карта е непозната. Еден извор тврди дека картата мора да датира некаде пред 1453 година. [2] Друг извор предлага дека мапата е направена околу 1450 година. [3]
Кон крајот на XVIII век артефактот се нашол во антикварница, од каде станал дел од збирката на кардиналот Стефано Борџа. Писмото што се појавува на картата го идентификува како јужногерманско. Сепак, ништо не е познато за авторството на Борџовата карта. Нагласокот на историјата и традиционалното именување (имиња/поими/принципи) предлага дека таа првично била дизајнирана како историска карта, за употреба во библиотека или училиште.[4]
Поединости
уредиНа Борџовата карта, Рајската градина е поставена во близина на надмоќната Индија ― устата на Ганг, и е прикажана како земја на чуда и скапоцени камења. Исто така е доста блиску до Кина, земја која е претставена со ситни фигури кои собираат свила од дрвјата.[5]
Вавилонската, Александриската (Птолемајски Египет), Картагинската и Римската Империја се нагласени на картата во уреден редослед. За хаотичниот регион Италија во тоа време, картографот коментира дека „Италија, убава, плодна, силна и горда, поради недостаток на единствен господар, нема правда“. Посебни се споменуваат различните крстоносни војни, вклучувајќи ги: походот на Карло Велики во Шпанија, крстоносните војни во североисточна Европа, Африка и Никопол, и „идната“ закана на Гог и Магог, кои се опишани конкретно како „Евреи“. Картата има добро изработен дизајн и е направена да трае долго време.[6]
Картата на Борџа вклучува легенда која се однесува на Ебиничибел, кој е опишан како „сараценскиот етиопски крал со својот народ со кучешка глава“. Ова е еден од многуте примери каде богохулните крајности на светот биле прикажани како монструозни раси, кои допрва треба да бидат преобратени од христијанските мисионери.[7]
Наводи
уреди- ↑ Róna-Tas, András (1982). Chuvash studies. стр. 185. Посетено на 7 март 2022.
- ↑ Falchetta, Piero (2006). Fra Mauro's world map: with a commentary and translations of the inscriptions. стр. 37. Посетено на February 24, 2012.
- ↑ Seaver, Kirsten A. (2004). Maps, myths, and men: the story of the Vínland map. Stanford University Press. стр. 210. Посетено на February 24, 2012.
- ↑ Edson, Evelyn (2007). The world map, 1300-1492: the persistence of tradition and transformation. The Johns Hopkins University Press. стр. 179. Посетено на 7 март 2022.
- ↑ Scafi, Alessandro (2006). Mapping paradise: a history of heaven on earth. Посетено на 7 март 2022.
- ↑ Edson, Evelyn (2007). The world map, 1300-1492: the persistence of tradition and transformation. The Johns Hopkins University Press. стр. 179. Посетено на 7 март 2022.
- ↑ Jacob Pandian, Susan Parman (2004). The making of anthropology: the semiotics of self and other in the Western Tradition. стр. 67. Посетено на 7 март 2022.
Дополнителна литература
уреди- Nordenskiöld, AE (1891) „An account of a copy from the 15th century of a Map of the World engraved on metal, which is preserved in cardinal Stephan Borgia's museum at Velletri; copied from Ymer, 1891 година“. Стокхолм: А.Л. Норман (оваа карта на светот подоцна била купена од библиотеката „Џон Рајландс“, Манчестер)