Википедија

Ајзак Хејс

американски пејач, композитор и глумец (1942–2008)

Ајзак Ли Хејс (Isaac Lee Hayes; 20 август 1942 - 10 август 2008) ― американски соул музичар, композитор и глумец.

Ајзак Хејс
Ајзак Хејс во 1998
Роден(а)Ајзак Ли Хејс Џуниор
август 20, 1942(1942-08-20)
Ковингтон, Тенеси, САД
Починал(а)август 10, 2008(2008-08-10) (возр. 65)
Мемфис, САД
ПочивалиштеМемфис, САД
Занимање
  • Пејач
  • композитор
  • текстописец
  • глумец
Активен период1950s–2008
Сопружник
  • Емили Рут Вотсон (в. 1965; раз. 1972)
  • Мињон Харли (в. 1973; раз. 1986)
  • Адџова Хејс (в. 2005)
Деца14

Тој бил еден од најистакнатите музичари во издавачката куќа Stax Records, каде што работел како матичен текстописец и како сесиски музичар и музички продуцент. Таму кон средината на 1960-тите почнал да соработува со неговиот дологодишен партнер Дејвид Портер. Во 2005 година, Хејс и Портер биле примени во Куќата на славата на текстописците, како признание за многуте песни кои ги напишале за себе, дуото Сем и Дејв, Карла Томас и други. Во 2002 година Хејс бил примен во Куќата на славата на рокенролот.[1]

Хејс и Портер ја напишале песната "Soul Man", која ја извеле дуото Сем и Дејв, и песната добила признание како една од највлијателните песни во изминатите 50 години од Гремиевата куќа на славата. Песната исто така добила признание од Куќата на славата на рокенролот, од списанието Ролинг Стоун и од Американското здружение на музички сниматели (RIAA) како една од песните на векот. Во доцните 1960-ти, Хејс, исто така, започнал кариера како пејач. Имал неколку успешни соул албуми како Hot Buttered Soul (1969) и Black Moses (1971). Покрај неговата работа во популарната музика, тој работеше и како композитор на филмска музика.

Хејс е познат по неговата музика за филмот Шафт (1971). За „Theme from Shaft“, во 1972 година освоил Оскар за најдобра оригинална песна. Со ова тој станал трет црнец, по Хети МекДаниел и Сидни Поатје, кој освоил Оскар; и прв црнец кој освоил награда од Академијата за филмски уметности и науки во категорија која не е поврзана со глума. Истата година, Хејс освоил и две Греми награди. Подоцна, за неговиот музички албум Black Moses освоил и трета Греми награда.

Во 1992 година, Хејс бил крунисан за почесен крал на регионот Ада во Гана како признание за неговата хуманитарна дејност во таа област.[2] Тој глумел во филмови и телевизиски серии, како што се во филмовите Truck Turner и I'm Gonna Git You Sucka, и како Гандолф „Генди“ Фич во ТВ серијата „Рокфордови списи “ (1974–1980). Тој го позајмувал гласот на ликот Шеф во анимираната серија South Park од нејзиното деби во 1997 година до неговото контроверзно заминување во 2006 година.

На 5 август 2003 година, на BMI Urban Awards Хејс го добил признаниети BMI икона за неговото трајно влијание врз генерации на музичари.[3] Во текот на неговата кариера како текстописец, Хејс добил пет BMI R&B награди, две BMI Pop Awards, две BMI Urban Awards и шест Million-Air цитати. До 2008 година, неговите песни биле изведени повеќе од 12 милиони пати.[4]

Дискографија

уреди
  • Presenting Isaac Hayes (1968)
  • Hot Buttered Soul (1969)
  • The Isaac Hayes Movement (1970)
  • ...To Be Continued (1970)
  • Shaft (1971)
  • Black Moses (1971)
  • Live at the Sahara Tahoe (1973)
  • Joy (1973)
  • Chocolate Chip (1975)
  • Disco Connection (1975)
  • Groove-A-Thon (1976)
  • Juicy Fruit (Disco Freak) (1976)
  • New Horizon (1977)
  • Hotbed – Isaac Hayes Demo Album – Stax Records (1978)
  • For the Sake of Love (1978)
  • Don't Let Go (1979)
  • And Once Again (1980)
  • Lifetime Thing (1981)
  • U-Turn (1986)
  • Love Attack (1988)
  • Raw & Refined (1995)
  • Branded (1995)

Соработки

уреди

Со Отис Рединг

  • Otis Blue: Otis Redding Sings Soul (Stax Records, 1965)
  • The Soul Album (Stax Records, 1966)
  • Complete & Unbelievable: The Otis Redding Dictionary of Soul (Stax Records, 1966)
  • King & Queen (Stax Records, 1967)
  • The Dock of the Bay (Stax Records, 1968)

Со Вилсон Пикет

  • The Exciting Wilson Pickett (Atlantic Records, 1966)

Со Доналд Бирд и 125th Street, N.Y.C.

  • Love Byrd (Elektra Records, 1981)
  • Words, Sounds, Colors and Shapes (Elektra Records, 1982)

Со Линда Клифорд

  • I'm Yours (RSO Records, 1980)

Со Алберт Кинг

  • Born Under a Bad Sign (Stax Records, 1967)

Со Вилијам Бел

  • The Soul of a Bell (Stax Records, 1967)

Со Дион Ворвик

  • No Night So Long (Ариста рекордс, 1980)

Со Руфус Томас

  • Do The Funky Chicken (Stax Records, 1970)

Со Еди Флојд

  • Knock on Wood (Stax Records, 1967)

Филмографија

уреди

Награди и номинации

уреди

Наводи

уреди
  1. ↑ „Isaac Hayes | Rock & Roll Hall of Fame“. Архивирано од изворникот на October 8, 2016. Посетено на August 17, 2014.
  2. ↑ „Celebrating Isaac Hayes, the philanthropic musician who was crowned king in Ghana“. Face2faceafrica.com. August 10, 2018. Посетено на February 23, 2021.
  3. ↑ „BMI Celebrates Urban Music at 2003 Awards Ceremony“. bmi.com. August 5, 2003. Посетено на October 2, 2010.
  4. ↑ „Soul King Isaac Hayes Dead at 65“. bmi.com. August 11, 2008. Посетено на October 2, 2010.

Библиографија

уреди

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Ајзак_Хејс&oldid=4973317“