Ана Петровиќ Његош
Принцезата Ана Петровиќ Његош (18 август 1874 - 22 април 1971) била седмо дете и шеста ќерка на Николај I Петровиќ и неговата сопруга кралицата Милена.[1]
| Ана Петровиќ Његош | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Принцеза Ана од Црна Гора | |||||
 | |||||
| Роден(а) | 18 август 1874 Цетиње, Црна Гора | ||||
| Починал(а) | 22 април 1971 (возр. 96) Монтре, Швајцарија | ||||
| Сопружник | Франц Јосиф фон Батенберг | ||||
| |||||
| Династија | Петровиќ-Његош | ||||
| Татко | Никола Петровиќ Његош | ||||
| Мајка | Милена Петровиќ Његош | ||||
Семејство и ран живот
уредиАна била родена на 18 август 1874 година во семејството на Никола, принцот на Црна Гора и неговата сопруга принцезата Милена; на 28 август 1910 година, Никола станал крал на Црна Гора.
Сестрите на Ана биле особено познати по нивните бракови со моќни кралски фигури, поради што нивниот татко, како современикот Кристијан IX Дански, го дибил прекарот „свекор на Европа“; еден извор изјавил дека овие поволни бракови „сториле повеќе за [Црна Гора] од сите храбри дела на оваа нација на воини“.[2] Специфично, принцезите Зорка, Милица, Анастасија и Елена склучиле важни бракови во кралските семејства на Србија, Русија и Италија, соодветно. Како и сите нејзини сестри, Ана се школувала во Русија како гостин на руското царско семејство, а при секој брак тие добивале мираз од рускиот император.[3]
Брак
уредиЗаднина
уредиАна го запознала принцот Франц Јосиф фон Батенберг во Симје, Франција, каде што принцот бил гостин на кралицата Викторија, а Ана била во посета на нејзината сестра, принцезата Милица и шурата, великиот војвода Петар Николаевич од Русија.[4] Во Ла Тјурби, кралицата Викторија, принцезата Алиса фон Батенберг, принцот Франц Јосиф, принцезата Ана и други отишле заедно на попладневно возење.[5] Додека поголемиот дел од групата отишла кај штанд за да ја види камерата опскура, Ана и Франц Јосиф се разделиле од нив; не долго по ова, братот на Франц Јосиф, принцот Луј фон Батенберг, ја објавил свршувачката со принцезата Ана.[5]
Семејството Батенберг било производ на морганатски брак, и иако било со послаб статус од другите кралски членови,[6] семејството имало блиски врски со Обединетото Кралство, бидејќи принцот Хенри бил оженет со принцезата билетрис фон Батенберг, најмладата ќерка на Викторија. Семејството Батенберг биле добро познати по нивниот добар изглед, шарм и можеби најважно, недостатокот на политички контроверзии, што можеби им помогнало да обезбедат поволни кралски партнери.[6]
Церемонија
уредиАна и Франц добиле дозвола од кралицата Викторија и рускиот двор да се венчаат.[6] На 18 мај 1897 година, во присуство на целото нејзино семејство, Ана се омажила за принцот Франц Јосиф фон Батенберг и на источноправославна и на протестантска свадбена церемонија во Цетиње, Црна Гора.[1][4][7]
Франц бил полковник во бугарската коњаница, каде што неговиот постар брат Александар бил суверен принц на Бугарија до 1886 година.[4] Франц ѝ се допаднал не само на кралицата Викторија, туку и на Николај II од Русија и на царицата Александра Фјодоровна; Се смета дека Николај ѝ дал на Ана еден милион рубљи како мираз.[4] Оваа руска врска најверојатно била резултат на двете сестри на Ана (принцезата Милица и принцезата Анастасија) кои биле во брак со големиот војвода Петар Николаевич и Џорџ Максимилијанович, шестиот војвода од Лехтенберг, соодветно, како и Франц кој бил прв братучед еднаш отстранет и на Николај II и на Александра Фјодоровна.
Подоцнежен живот
уредиЗа Ана се велело дека било „невообичаено убава“, жива и висока, додека Франц бил убав, симпатичен, висок и добро образован.[4][6] Среќната брачна двојка немала деца.[6] Ана и Франц биле многу популарни во нивните семејства.[6]
Истата година кога се венчале, се шпекулирало дека Франц бил избран за генерален гувернер на политички турбулентниот остров Крит од Турција и Грција.[8]
Пред Првата светска војна, Ана и нејзиниот сопруг поминувале голем дел од нивното време во замокот Принц Емил во Дармштат, но штом започнала војната, братучедот на Франц, Ернест Лудвиг, големиот војвода од Хесен, ги советувал да останат надвор од Германија.[9] Кога Италија се приклучилала на војната, парот се нашол како трајни прогонети, и последователно се населиле во Швајцарија, каде што Франц ги продолжил своите академски студии.[9] Тие никогаш не биле богати, но сега нивната финансиска состојба била полоша од кога било; во август 1916 година, Франц бил опишан како „ужасно сиромашен“.[9] Во текот на животот, принцезата Ана анонимно напишала и објавила голем број музички композиции кои имале одреден степен на комерцијален успех.[10][11] Хонорарите од овие композиции го обезбедиле многу неопходниот извор на приходи за парот.[11] Додека работела на опера во 1899 година, Ана имала значително важно интервју со познатиот италијански композитор Пјетро Маскањи во кралската палата во Неапол, бидејќи сакала да се консултира со него за музички совети.[10][11] Сестрата на Ана, италијанската престолонаследничка Елена, ѝ помогнала да го закаже состанокот.[10]
Смрт
уредиФранц починал на 31 јули 1924 година во Терите (во близина на Монтре, Швајцарија). Иако таа никогаш не го запознала, неговата внука Едвина Маунтбатен постојано му испраќала паричен надоместок за време на нејзиниот живот, и продолжила да го прави тоа со неговата вдовица, испраќајќи ѝ пари на Ана до смртта на самата Едвина во 1960 година.[12]
При искоренувањето на германските титули и стилови од страна на британското кралско семејство во 1917 година, Батенберговите станале познати како Маунтбатенс - сите освен принцот Франц и Ана. Ана продолжила да го користи името Батенберг до нејзината смрт, преживувајќи ги сите останати во кралската куќа.[13] Ана починала на 22 април 1971 година во Монтре, Швајцарија.[1] Неколку години таа била најстарата жива принцеза во Европа.[14]
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 Lundy, Darryl. „The Peerage: Ana Petrovic-Njegoš, Princess of Montenegro“. Посетено на 24 October 2010.
- ↑ Miller, William (1898). Travels and Politics In The Near East. London: T. Fisher Unwin. стр. 42.
montenegro princess battenberg anna.
- ↑ „Montenegro Near Bankruptcy“, The Washington Post, 6 September 1906
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 „Royal Wedding At Cettinje; Francis Joseph of Battenberg United to Princess Anna of Montenegro“ (PDF), The New York Times, Cettinje, 19 May 1897
- ↑ 5,0 5,1 Vickers, Hugo (2000). Alice: Princess Andrew of Greece. New York: St. Martin's Press. стр. 42. ISBN 0-312-28886-7.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Chauviere, Emily. „The Marriages of Five Princesses of Montenegro“. Suite101.com. Отсутно или празно
|url=(help) - ↑ Johnson, Alfred (1897). Cyclopedic Review Of Current History, Volume 7. Boston: The New England Publishing Co. стр. 467.
- ↑ Johnson, p. 308.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Vickers, p. 114.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 „Notes Of The Day“, The Irish Times, 25 March 1899
- ↑ 11,0 11,1 11,2 „Why Silvela Quits The Law“, The Washington Post, 18 April 1899
- ↑ Vickers, p. 192.
- ↑ Vickers, p. 126.
- ↑ Vickers, p. 395
Надворешни врски
уреди| „Anna of Montenegro“ на Ризницата ? |
