Јованка Калиќ
Јованка Калиќ-Мијушковиќ (Белград, 15 септември 1933 година) е српски историчар, универзитетски професор и академик. Образованието го завршила во Белград. Дипломирала на Филозофскиот факултет во Белград, на одсекот историја во 1956 година. Уште како студент почнала со научно-истражувачката работа. Работела како асистент на Институтот за историја во Белград, помеѓу 1958 и 1961 година. Во 1961 година, се вработила на Филозофскиот факултет во Белград како асистент на катедрата за општа историја на средниот век. Докторирала во 1964 година со дисертацијата "Белград во средниот век". Во 1970 г. е избрана за вонреден, а во 1976 г. за редовен професор на истиот факултет. По смрта на Иван Божиќ, станала шеф на катедрата за општа историја. Од Меѓународниот комитет за историски науки на Европската заедница во Стразбур даден ѝ е византолошкиот проект – дел што се однесува на Југославија. Учествувала на бројни научни собири и држела предавања на многу инострани универзитети, како во Европа (Виена, Грац, Лече, Варшава, Минстер) така и во САД (Санта Барбара, Лос Анџелес, Стенфорд). За дописен член на Српската академија на науките и уметностите е избрана во 1994 година. Во 1967 и во 1974 година ја добила Октомвриската награда, а наградата на Фондот на Радован Самарџиќ, во 1995 година, ја добила за книгата Србите во доцниот среден век.
| Јелена Жигон | ||
| Родена | 15 септември 1933 Белград, Кралство Југославија | |
|---|---|---|
Научна дејност
уредиЈованка Калиќ се занимавала со проучување на средниот век. Нејзината дисертација "Белград во средниот век" е испечатена како посебна книга и од тој период датира нејзината заинтересираност за белградската средновековна историја. Таа напишила повеќе трудови на оваа тема, со кои ја презентира средновековната белградска топографија, војните околу Белград, белградската бановина, историјата на Земун, улогата на трговијата во средниот век, итн. Друго поле на нејзиното проучување била и раната српска средновековна историја и периодот на владеење на Стефан Немања. Во своите трудови таа ги обработува и списите на Никита Хонијат и Јован Кинам и истражувањата на Рас, и во нив таа ги спојува методите на историчар, археолог и географ. Посебен дел од нејзините истражувања кои прават посебна целина се нејзините трудови за српското деспотство. Тука спаѓаат трудовите за стопанството од тој период, поглавието за деспотот Стефан Лазаревиќ во книгата Историја на српскиот народ од 1982 година и книгата Србите во доцниот среден век од 1994 година. Пишувала и за врските на средновековната српска држава со Европа, за односите на Стефан Немања со германскиот цар Фридрих Барбароса, за контактите на Србија со средновековна Франција, како и за црковните собори во Ферара и во Фиренца. Библиографија на нејзините трудови е објавена во Годишникот на САНУ 101, од 1994 година.
Трудови
уреди- Калиќ, Јованка (1967). Белград во средниот век. Белград: Српска књижевна задруга.
- Калиќ, Јованка (1976). „Од историјата на Пријепоље и Трговиште во XV век“. Симпозиум Селски денови на Сретен Вукосављевиќ. 4: 141–151.[мртва врска]
- Калиќ, Јованка (1982). „Времето на привиден мир“. Историја на српскиот народ. кн. 2. Белград: Српска књижевна задруга. стр. 205–217.
- Спремиќ, Момчило; Калиќ, Јованка (1982). „Султанот Мехмед II Освојувачот и Србија“. Историја на српскиот народ. кн. 2. Белград: Српска књижевна задруга. стр. 289–302.
- Калиќ, Јованка (1984). „Ниш во средниот век“. Историски часопис. 31: 5–40.
- Калиќ, Јованка (1989). „Прокопијев Арса“. Зборник на трудовите на Византолошкиот институт. 27-28: 9–17.
- Калиќ, Јованка (1994). Србите во доцниот среден век (1.. изд.). Белград: Балканолошки институт.
- Калиќ, Јованка (2006). Европа и Срби: среден век. Белград: Службен лист на СРЈ.
- Калиќ, Јованка (2013). „Епископски градови на Србија во средниот век“ (PDF). Зборник на трудови на Византолошкиот институт. 50 (1): 433–447.