IC 139
IC 139 — галаксија во соѕвездието Еридан, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
| IC 139 | |
|---|---|
|
| |
| Соѕвездие | Еридан |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 4 ч 20 м 26,2 с |
| Деклинација | -31° 43' 28" |
| Положбен агол | 172° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | галаксија |
| Морфолошки вид | SB0 |
| Привиден сјај (видлив) |
12,9 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
13,9 |
| Површински сјај | 12 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 1,3' x 0,4' |
| Историја | |
| Откривач | Луис Свифт |
| Откриена | 29 септември 1897 |
| Други ознаки | ESO 420-17, MCG -5-11-7 |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 139 се споменува и како ESO 420-17, MCG -5-11-7.
Откривање
уредиОбјектот е откриен на 29 септември 1897 година од страна на Луис Свифт.
Податоци
уредиПодатоци од набљудување
уредиСпоред морфолошката класификација на галаксиите, IC 139 е од видот SB0.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,9 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 13,9 mag, додека површинскиот сјај изнесува 12 m/лм2.[2] IC 139 има привидни димензии од 1,3' х 0,4'.[2]
Астрономски податоци
уредиОбјектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 4 ч 20 м 26,2 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -31° 43' 28".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 172°.[2]
Други поделби
уредиПроучување на IC 139 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 14910.
Поврзано
уреди
Наводи
уреди- ↑ Запис за IC 139 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за IC {{{n}}}
- ↑ IC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература
уреди- Dixon, R.S., and George Sonneborn, "A Master List of Nonstellar Optical Astronomical Objects (MOL)". Columbus, Ohio, Ohio State University Press, 1980. (0,526)