Хобјотски јазик
Хобјотски јазик (арапски: لغة هوبيوت ) е семитски јазик, дел од групата на јужноарапски јазици. Јазикот денес е на раб на исчезнување и се зборува од мала група луѓе (околу 200) во регионот на границата помеѓу Оман и Јемен. Се прценува дека има околу 1000 луѓе во Оман и околу 40 во Јемен, но сепак реалната бројка е доста помала.[1]
| Хобјотски јазик | |
|---|---|
| Застапен во | Јемен, Оман |
| Говорници | 200 (1998-2001)e19 |
| Јазично семејство | афроазиско
|
| Јазични кодови | |
| ISO 639-3 | hoh |
 | |
Повеќето информации за јазикот и неговото постоење доаѓаат од изучувањето и истражувањето на подоминантниот мехриски јазик. Јасен јазичен опис за хобјотскиот е тежок, бидејќи има силно влијание на мехрискиот. Сепак, во скоро време зачестени биле истражувањата на јазикот и се потврдила неговата засебност и се задала историјата и културата на говорниците. Целосна документација за јазикот сè уште нема.
Преглед
уредиЈазичарите за првпат го споменуваат хобјот во 1981 година со издавањето на студијата на Томас Муир Џонстон. Тој стапил во контакт со јазикот во 1970-те. Тој првично навел дека хобјотскиот е мешавина на мехриски и шехриски дијалекти. Јазикот не бил признат за засебен јазик сè до 1985 година, кога Мари-Клод Симеоне-Синел издала доволно докази за неговата засебност. Денес е утврдена засебноста на јазикот.[2]
Исчезнување
уредиХобјотскиот јазик се смета за сериозно загрозен јазик.[3] Реалната бројка на говорници не е позната, но се проценува на неколку стотици. Повеќето од луѓето кои го зборуваат се стари лица и голема е веројатноста јазикот да изумре набрзо.
Според Етнолог, јазикот е пред изумирање. Единствените луѓе кои течно го зборуваат се постари лица и со тоа мала е веројатноста јазикот да се пренесе на идните поколенија.[4]
Наводи
уреди- ↑ Simeone-Senelle, Marie-Claude. 2013. "Mehri and Hobyót spoken in Oman and in Yemen." Sciences de l'Homme et de la Societe HAL.
- ↑ Lonnet, Antoine (1985-01-01). „The modern South Arabian languages in the PDR of Yemen“. Proceedings of the Seminar for Arabian Studies. 15: 49–55. JSTOR 41223029.
- ↑ Al Jahdhami, Said (October 2016). „Minority Languages in Oman“. Journal of the Association for Anglo-American Studies. 4.
- ↑ „Hobyót in the Language Cloud“. Ethnologue. Посетено на 2017-04-30.
Литература
уреди- Arnold, Werner. 1993. “Zur Position des Hóbyót in den neusüdarabischen Sprachen.” Zeitschrift für Arabische Linguistik
- Donohue, Mark. 1998. "Fieldwork Reports 16.” Foundation for Endangered Languages
- Nakano, Aki'o. 2013. Hobyót (Oman) Vocabulary with example texts.
- Al Jahdhami, S. (2016). "Minority Languages in Oman". ANGLISTICUM. Journal of the Association for Anglo-American Studies, 4(10), 105-112.
- Hetzron, R. (2006). The Semitic languages. London: Routledge.
- Hobyót in the Language Cloud. (n.d.). Retrieved March 10, 2017, from https://www.ethnologue.com/cloud/hoh
- Lonnet, A. (1985). "The modern South Arabian languages in the PDR of Yemen". Proceedings of the Seminar for Arabian Studies, 15, 49-55. JSTOR 1223029
- Morris, M. (2007). British-Yemeni Society: The pre-literate, non-Arabic languages of Oman and Yemen. Retrieved March 8, 2017, from http://al-bab.com/albab-orig/albab/bys/articles/morris07.htm
- Peterson, J. (2004). "Oman's Diverse Society: Southern Oman". Middle East Journal, 58(2), 254-269. JSTOR 4330004
- Rubin, A. D. (2015). "The Classification of Hobyot". Semitic Languages in Contact, 311-332. doi:10.1163/9789004300156_017
- Simeone-Senelle, M. C. (2010). Mehri and Hobyot spoken in Oman and in Yemen.
- Simeone-Senelle, M. C. (2013). 17 The Modern South Arabian Languages. The Semitic Languages, 378.
- Watson, J., and al-Mahri, A. (2016, April). "Language, culture and the environment: Documenting traditional language and culture in Dhofar". In State of the Art Research in the Humanities and Social Sciences for Qatar and the Arab Gulf. Leeds.
Надворешни врски
уреди- Хобјотски јазик Архивирано на 18 април 2015 г. на Проект за загрозени јазици
- ELAR archive of Хобјотски јазични материјали