Француската култура во XVII век

17 век започнува на 1 јануари, 1601 година и завршува на 31 декември 1700 година во грегоријанскиот календар. 17 век паѓа во раносовремениот период од Европа и во тој континент се одликува со холандскaта златна доба, барокното културно движење; францускиот "Grand Siècle" (Голем Век) доминира со [Луј XIV], со Научната револуција, и Општата криза. Последното се одликува во Европа особено со Триесетгодишната војна, Големата турска војна, крајот на холандскиот револт, распаѓањето на Полско-литванската Државна Заедница и Англиската граѓанска војна.

Некои историчари го проширија опсегот на Општата криза, со цел да го опфати целиот свет, бидејќи со демографскиот пад на династијата Минг, Кина изгуби околу 30% од населението. За време на овој перод сериозно започна Европската колонизација на Америките, вклучувајќи ја и експлоатацијата на извонредно богатото сребро, вложувањата на Потоси во Горен Перу и Мексико кој резултираше со големи борби на инфлација бидејќи богатство од целиот свет беше донесено во Европа.

Во средината на оваа Општа глобална криза, имаше победа и триумф: На Блискиот Исток, Отоманското, Сефевидското (Персија) и Могулското Царство ја зголемија силата и Сиките почнаа да ја зголемуваат власта во Пенџаб. На почетекот од овој век подалеку на исток, во Јапонија, Токугава лејасу го основаа периодот Едо, почеток на изолационистичка политика Сакоку која што требаше да трае до 19 век. Во Кина, пропаѓањето на династијата Минг беше предизвикана од низата освојувања предводени од Манџурците, воен водач Нурхаци, кој е консолидиран од неговиот син Абахаи и конечно довршен од неговиот внук императорот Шунце, основач на династијата Ќинг.

Европската политика за време на кризата владееше од страна на Францијата на Луј XIV, каде кралската моќ ја зацврсти земјата со Граѓанската војна на “Fronde”, каде што беше ослабено полуфеудалното територијално француско благородништво и освоен од моќта на апсолутната монархија преку обнова на Версајскиот дворец од ловечка ќуќа во раскошен дворец во кој доста проширениот кралски двор можеше полесно да се држи под надзор. Со домашниот загарантиран мир, Луј XIV ги прошири гранците на Франција за да ги вклучи, меѓу другите региони, Лангдок-Русијон, Артоа, Динкерк, Франш-Конте, Стразбур, Алзас-Лорена.

До крајот на векот, Европејците беа исто така свесни за логаритми, електрична енергија, телескопот и микроскопот, калкулусот, универзалната гравитација, законите за движење на Њутн, воздушниот притисок и машините за пресметување се должи на работата на првите научници на Научната револуција, вклучувајќи ѓи Исак Њутн, Готфрид Лајбниц, Галилео Галилеј, Рене Декарт, Пјер де Ферма,Роберт Хук, Роберт Бојл, Антони ван Левенхук и Вилијам Гилберт меѓу другите славни личности.

Надворешни врски уреди

Декади и години уреди