Трговија со луѓе во Албанија

Албанија преттавува земја во која често мажите, жените и децата се подложени на трговија со луѓе, особено присилна проституција и принудна работа, вклучително и присилно питачење деца. Албанските жртви често се подложени на услови на принудна работа и сексуална трговија во Албанија и Грција, Италија, Македонија, Косово и Западна Европа. Приближно половина од жртвите упатени на нега во земјата во 2009 година биле Албанци; тоа биле првенствено жени и девојки подложени на услови за присилна проституција во хотели и приватни резиденции во Тирана, Драч, Елбасан и Валона. Децата биле првенствено експлоатирани за питачење и други форми на принудна работа. Постојат докази дека мажите Албанци биле подложени на услови на принудна работа во земјоделскиот сектор на Грција и другите соседни земји.

Владата на Албанија направила значителни напори за борба против трговијата со луѓе. Таа го подобрила својот капацитет за идентификување, заштита и реинтеграција на жртвите на трговија со луѓе. Исто така, властите успешно гонат некои престапници за сексуална трговија со луѓе, наметнувајќи значителни казни. Во март 2009 година, владата одобрила амандман на законот за социјална помош со кој на жртвите на трговија со луѓе требало да им се обезбедат истите социјални бенефиции што им се доделуваат на другите ризични групи во Албанија и ќе обезбеди владино финансирање за засолништа. Владата продолжува да ги следи и анализира трендовите на трговија со луѓе преку национална база на податоци. Владините претставници го зголемиле вниманието на јавноста кон трговијата со луѓе во Албанија. Сепак, постои сериозна загриженост за заштитата на жртвите кои сведочеле против нивните трговци со луѓе. Владата не ги гони енергично сторителите на трговија со луѓе. Поради недостаток на политичка волја и корупција во некои клучни владини агенции, владата понекогаш била помалку од енергична во своето гонење на трговијата со луѓе. Во 2013 година Албанија вовела построги казни за трговија со луѓе, но имало многу малку апсења. Во 2013 година само три лица биле осудени за трговија со луѓе, а во 2014 година, според американскиот Стејт департмент, само девет биле осудени. Во 2015 година, Националната коалиција на засолништа против трговија со луѓе (NCATS) пријавила 85 случаи на трговија со луѓе. Сепак, тие процениле дека бројката е многу поголема. Осиромашените девојки и жени кои биле манипулирани преку лажни бракови и лажни можности за вработување се именувани како особено загрозени. Другата група на жртви вклучува деца, сиромашни и социјално исклучени лица, економски мигранти, бегалци и жртви на семејно насилство и други форми на злоупотреба.

Канцеларијата на американскиот Стејт Департмент кој ја следи борбата против трговијата со луѓе ја сместила земјата во „Ниво 2“ во 2017 година. Статистиката на британската Национална агенција за криминал покажала дека во 2017 година најголем дел од жртвите на трговија со луѓе се Албанци кои се експлоатирани како евтина работна сила или во сексуалната индустрија.

Обвинителство

Албанија, според законите, кривично забранува секс и трговија со труд преку нејзиниот кривичен законик, кој пропишува казни од 5 до 15 години затвор. Од падот на комунизмот во Албанија во раните 1990-ти, трговијата со млади Албанки се проширила во Западна Европа, како и трговијата со жени од Источна Европа за сексуално ропство.

Овие казни ги надминуваат пропишаните за други тешки кривични дела, како што е силувањето. Одделот на државната полиција дал известуваање дека биле истражувани 35 осомничени трговци со луѓе во 2009 година. Владата гонела 31 осомничен престапник за трговија со луѓе во 2009 година, осудувајќи 11 од нив; ова е во спротивност со 26 престапници за трговија со луѓе осудени во 2008 година и седум во 2007 година. Сите обвиненија и пресуди вклучуваат сексуална трговија со жени или деца. Во 2009 година, казните изречени на осудените престапници за трговија со луѓе се движеле од 5 до 16 години затвор. Според локалните набљудувачи, распространетата корупција во сите нивоа и сектори на албанското општество сериозно ја попречило способноста на владата да го реши проблемот со трговијата со луѓе. Врховниот суд ги укинал пресудите на трговците со луѓе во два случаи во 2009 година. Во јануари 2009 година, владата објавила дека го удвоила бројот на полициски инспектори за истрага на трговијата со луѓе. Судот за тешки кривични дела успеал да заплени и конфискува 268.115 долари од имотот и имотот на трговците со луѓе во 2009 година.

Во 2019 година, владата го удвоила буџетот за Канцеларијата на националниот координатор за борба против трговија со луѓе (ONAC), но сепак, владата не ги исполнува сите минимални стандарди. Поради тоа што владата истражувала помалку случаи, во 2019 година било забележано најниско ниво на пријавени гонења во последните четири години. Меѓутоа, бидејќи прави значителни напори да ги исполни минималните стандарди според извештајот на Стејт департментот на САД за 2020 година за трговија со луѓе, Албанија останува на ниво 2.

Заштита

Владата на Албанија презела одредени чекори за да ги подобри своите напори за идентификување и заштита на жртвите на трговија со луѓе. Владата имплементира Национален механизам за упатување и одржува состаноци со релевантните засегнати страни за да го подобри неговото функционирање. Таа идентификувала 94 жртви на трговија со луѓе во 2009 година, во споредба со 108 во 2008 година. Владиното засолниште им помогнало на 24 жртви, а невладините организации им помогнале на 70 во текот на 2009 година. Во 2009 година, владата обезбедила бесплатна професионална обука за 38 жртви, на 11 им обезбедила микрокредити за започнување приватни бизниси и интегрирала пет жртви во училиштата. Во јануари 2010 година, таа одобрила нацрт-закон за обезбедување социјална помош на жртвите на трговија со луѓе, премостувајќи го времето од кога тие ќе ги напуштат засолништата до нивното вработување. Засолништата управувани од невладини организации продолжиле да се потпираат првенствено на меѓународните донаторски фондови со цел да обезбедат сеопфатни услуги за жртвите на трговија со луѓе. Владата финансира и работи со прифатен центар во кој се сместени и жртвите на трговија со луѓе и нелегалните странски мигранти идентификувани на албанска територија; сепак, слободата на движење на жртвите често е ограничена во овој високобезбеден центар. Владата не ги казнува жртвите за незаконски дејствија извршени во врска со нивната трговија со луѓе и, според законот, таа нуди правни алтернативи за отстранување на странските жртви во земји каде што може да се соочат со тешкотии или одмазда.

Владата често ги охрабрува жртвите да учествуваат во истраги и гонење на сторителите на трговија со луѓе; сепак, жртвите најчесто одбиваат да сведочат или го менуваат своето сведочење како резултат на заплашување или страв од заплашување од трговците со луѓе. Во некои случаи во 2009 година, полицијата не понудила никаква заштита на жртвите на трговија со луѓе кога сведочеле против нивните трговци, принудувајќи ги жртвите да се потпираат исклучиво на невладините организации за заштита. Во 2009 година, една жртва која била сведок добила азил во друга земја поради постојаните закани од трговецот со луѓе кон неа и нејзиното семејство и поради загриженоста дека владата не може соодветно да ја заштити. Канцеларијата на Генералното обвинителство не побарало заштита на сведоци за жртви на трговија со луѓе во 2009 година.

Превенција

Владата на Албанија соработувала со неколку меѓународни организации и експерти, како што е д-р Гили Мекензи од Обединетите нации и Интерпол, со цел да бидат спроведени активности за спречување на трговијата со луѓе кои имаат за цел да ја информираат јавноста и ранливите групи за трговијата со луѓе. Канцеларијата на Националниот координатор управува со регионални работни групи за борба против трговијата со луѓе составени од релевантни чинители. Меѓутоа, овие работни групи, наводно, не секогаш вклучуваат луѓе од граѓанското општество и не ги решаваат ефикасно случаите на трговија со луѓе кои им се доставуваат. Владата финансира национална бесплатна, 24-часовна телефонска линија за жртви и потенцијални жртви на трговија со луѓе. Во ноември 2009 година, владата донела закон за подобрување на процесот на регистрација на новороденчиња и поединци во ромската заедница; Претходните гломазни постапки ги направило нерегистрираните Албанци и етничките Роми многу ранливи на трговија со луѓе.